Καθιστή Λουόμενη

Το 1881-82 ο Ρενουάρ ταξίδεψε στην Ιταλία για να σπουδάσει τους Αρχαίους και Αναγεννησιακούς δασκάλους. Όπως ανέφερε αργότερα, “Γύρω στο 1883 συνέβη αυτό που φαινόταν να είναι μία διακοπή στη δουλειά μου. Είχα στεγνώσει τον ιμπρεσιονισμό.” Το θέμα των γυναικείων γυμνών με λουόμενες ήταν απόλυτα αναγνωρισμένο στον κόσμο της τέχνης και έγινε ένα από τα αγαπημένα θέματα του Ρενουάρ. Τα περισσότερα από αυτά τα αριστουργήματα ήταν εμπνευσμένα από τα κλασσικά έργα. Αλλά ο πίνακας που παρουσιάζουμε σήμερα σπάει αυτή την παράδοση. Ο Ρενουάρ ζωγράφισε τη φιγούρα και το ρούχο της με διαφορετικό τρόπο σε σχέση με το τοπίο, έτσι ώστε να φαίνεται σαν να επιπλέει στο σκηνικό. Άφησε επίσης το δεξί της πόδι ανεπίλυτο ζωγραφικά, εκεί όπου συναντά το ύφασμα, εκφράζοντας ότι δεν ενδιαφέρεται πλέον για τον νατουραλισμό. Αργότερα στην καριέρα του ο Ρενουάρ άρχισε να χρωματίζει διαφορετικά – οι πινελιές του έγιναν πολύ πιο παχιές, το impasto (στρώμα του χρώματος) ήταν παχύ σε ορισμένα σημεία και σε άλλα, ο καλλιτέχνης άφηνε την υφή του καμβά ορατή.