Κλοντ Μονέ
Η κίσσα θεωρείται ένας από τους καλύτερους πίνακες του Μονέ με χιονισμένα τοπία από τους 140 που ζωγράφισε. Δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια του χειμώνα του 1868-1869 κοντά στη κοινότητα της Ετρετά στη Νορμανδία. Ο χρηματοδότης του Μονέ, Λουίς Ζοακίμ Γκοντιμπέρ (Louis Joachim Gaudibert), βοήθησε να βρεθεί ένα σπίτι στην Ετρετά για τη σύντορφο του Μονέ, Καμίλ Ντονσιέ, και το νεογέννητο γιο τους, επιτρέποντας στον Μονέ να ζωγραφίζει με σχετική άνεση, περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του.
Μεταξύ του 1867 και 1893, ο Μονέ και οι συνάδελφοι ιμπρεσιονιστές Άλφρεντ Σίσλεϋ και Καμίλ Πισαρό, ζωγράφισαν εκατοντάδες τοπία που απεικονίζουν το φυσικό εφέ του χιονιού (effet de neige). Παρόμοιοι χειμερινοί πίνακες, σε μικρότερη ποσότητα, ζωγραφίστηκαν από τους Πιερ Ωγκύστ Ρενουάρ, Γκιστάβ Καγιεμπότ και Πωλ Γκωγκέν. Οι ιστορικοί τέχνης πιστεύουν πως μία σειρά από εφτά βαριούς χειμώνες στη Γαλλία συνέβαλλε στην αύξηση του αριθμού των χειμωνικάτικων τοπίων που ζωγράφισαν οι ιμπρεσιονιστές.
Ο πίνακας εμπεριέχει ένα από τα πρώτα παραδείγματα της χρήσης των χρωμάτων των σκιών του Μονέ, που αργότερα θα συσχετιστεί με το ιμπρεσιονιστικό κίνημα. Αυτή η πρωτοποριακή χρήση του φωτός και των χρωμάτων του, τον οδήγησαν στην απόρριψή του από το σαλόν του Παρισιού το 1869.