Χωρίς τίτλο

Σήμερα θέλω να θυμηθώ τα βάσανα και τις δυσκολίες των Κινέζων σκλάβων του Σαν Φρανσίσκο, που στην πραγματικότητα ήταν πόρνες. Μετά την εξέγερση των Ταϊπίνγκ (20 εκατομμύρια θάνατοι μεταξύ 1850-1864), οτιδήποτε θα έμοιαζε με βελτίωση. Τα κορίτσια έφταναν όταν ήταν στην αρχή της εφηβείας τους, κρατούνταν και πωλούνταν προς 500 δολάρια. Η τιμή τους ανέβαινε όταν ήταν πολύ όμορφες ως νεαρές γυναίκες. Συχνά τους χορηγούνταν μεγάλες ποσότητες οπίου ώστε να τις διατηρούν ήσυχες και εξαρτημένες. Ζούσαν σε μικρούς κοιτώνες στο δρόμο (cribs), οι οποίοι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από βρόμικα πορνεία. Όταν ένας ενδιαφερόμενος άνδρας σταματούσε μπροστά από το «σπίτι», η πόρνη εξέθετε το πάνω μέρος του σώματός της και τον δελέαζε με σαγηνευτικές κραυγές και κινήσεις. «Κινέζικο κορίτσι ωραίο! Εσύ έρθεις μέσα, παρακαλώ;» Διαφοροποιούσε τη φωνή της για αμεσότερη διαφήμιση του εμπορεύματος, μίας πλήρους λίστας τιμών και υπηρεσιών. Μέχρι αργά τη νύχτα η παραπονιάρικη φωνή του κοριτσιού από την Κίνα ακουγόταν να λέει ένα διαπεραστικό, μονότονο τραγουδάκι: “Two bittee lookee, flo bittee feelee, six bittee doee!”. Καθώς ήταν αναμενόμενο να κάνουν σεξ με δέκα έως είκοσι άνδρες την ημέρα, το μέλλον τους ήταν ζοφερό και σύντομο. Πολλές από τις εκδιδόμενες μολύνονταν από σύφιλη, η οποία σημάδευε μυαλό και σώμα και την ακολουθούσε ένας οδυνηρός θάνατος. Πριν συμβεί αυτό, μερικοί ιδιοκτήτες τις έστελναν σε ένα κλειδωμένο σπίτι, με πολύ όπιο, αναμένοντας να το χρησιμοποιήσουν για να αυτοκτονήσουν. Ή, εάν δεν μπορούσαν να το κάνουν αυτό μόνες τους, τις σκότωναν. Από τη στιγμή που υποδουλώνονταν, το προσδόκιμο ζωής τους ήταν περίπου πέντε χρόνια – σκλάβες, εμπορεύματα που αγοράζονταν και πωλούνταν. Δε νοιάζονταν πολλοί άνθρωποι για εκείνες, αλλά στο Σαν Φρανσίσκο γυναίκες όπως η Ντοναλντίνα Κάμερον ξεκίνησαν σταυροφορία κατά της πορνείας όταν λίγοι τολμούσαν να ακολουθήσουν.

Δεν υπάρχουν πολλές φωτογραφίες από τα «σπίτια», αλλά ο Τεοντόρ Μαρσώ (Theodore Marceau (1859-1922)) τράβηξε τουλάχιστον αυτή. Ήταν ο ιδιοκτήτης μίας από τις πρώτες εθνικές αλυσίδες στούντιο στις ΗΠΑ. Έγινε πολύ πλούσιος τραβώντας τα πορτρέτα των στούντιο. Η ημερομηνία της φωτογραφίας είναι άγνωστη, πιθανότατα είναι από τα τέλη της δεκαετίας του 1880, όταν ο Τεοντόρ είχε σταματήσει ως φωτογράφος στούντιο. Βρήκα μόνο λίγες ακόμα εξωτερικές φωτογραφίες, επομένως αυτή φαίνεται να είναι, όχι μόνο σπάνια, αλλά σπάνια και για τον ίδιο. Η λέξη «'bagnio'» στη φωτογραφία σημαίνει «μπάνιο», χρησιμοποιούταν συχνά στο Σαν Φρανσίσκο αντί για το «πορνείο».

- Erik Appeldoorn