Εντουάρ Μανέ
Όταν σκεφτόμαστε το Μανέ (Édouard Manet), δεν περιμένουμε να δούμε κάτι σαν αυτό που παρουσιάζουμε σήμερα. Επειδή μας αρέσει να είμαστε απρόβλεπτοι, αποφάσισα να γιορτάσουμε τα γενέθλια του Εντουάρ Μανέ με ένα θρησκευτικό πίνακα, το Νεκρό Χριστό με αγγέλους.
Μία μέρα ο Μανέ σχολίασε στον Αντονίν Προυστ (Antonin Proust) «Υπάρχει ένα πράγμα που πάντα ήθελα να κάνω και αυτό είναι να ζωγραφίσω μία σταύρωση. Ο Χριστός πάνω στο σταυρό – τι υπέροχο σύμβολο! Μπορείς να ψάχνεις για πάντα, αλλά δε θα βρεις ποτέ τίποτα σαν κι αυτό.»
Ο Μανέ ταυτοποίησε την πηγή για αυτόν τον πίνακα, τον πρώτο από αρκετές θρησκευτικές σκηνές, στην επιγραφή πάνω στο βράχο: το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο. Στο απόσπασμα που παρατίθεται, όμως, ο τάφος του Χριστού είναι κενός εκτός από δύο αγγέλους. Αφότου ο Μανέ έστειλε τον καμβά του στην Έκθεση (Salon) το 1864, συνειδητοποίησε ότι είχε μία ακόμα μεγαλύτερη απόκλιση από το κείμενο, απεικονίζοντας την πληγή του Χριστού στη λάθος πλευρά. Παρά την προειδοποίηση του Σαρλ Μπωντλαίρ (Charles Baudelaire) ότι θα «έδινε στους κακεντρεχείς κάτι για να γελάνε», ο καλλιτέχνης δε διόρθωσε το λάθος του. Οι κριτικοί πράγματι αποκήρυξαν τον πίνακα, ειδικά το ρεαλισμό στο νεκρό σώμα του Χριστού. Αλλά ένας νέος υπερασπιστής του Μανέ, ο Εμίλ Ζολά, προσελκύσθηκε ιδιαίτερα από αυτό το έργο, στο οποίο βρήκε περισσότερο θάνατο παρά ζωή. «Μας λέει ότι ο Χριστός δεν είναι ένας Χριστός», έγραψε στη La Revue du XIXe siecle, «και παραδέχομαι ότι μπορεί να είναι έτσι. Κατ’ εμέ είναι ένα πτώμα, ζωγραφισμένο τολμηρά και έντονα, με όλο το φως πάνω του. Μου αρέσουν ακόμα και οι άγγελοι στο φόντο – παιδιά με μεγάλες μπλε φτερούγες».
Αν σου αρέσει ο καλλιτέχνης, σε παροτρύνουμε να δεις τα καλύτερα πορτρέτα που φτιάχτηκαν από αυτόν εδώ.