Πίτερ Μπρίγκελ ο πρεσβύτερος
Αυτός ο πίνακας ίσως αναφέρεται στο χειμώνα του 1564/65 ο οποίος ήταν, σύμφωνα με τις αναφορές, ιδιαίτερα βαρύς.
Αυτή η σκηνή πιθανόν να περιέχει ένα βαθύτερο νόημα, πάντως, σχετικό με την αλληγορική αντίληψη της ανθρώπινης ύπαρξης που ήταν ευρέως διαδεδομένη στον 16ο αιώνα. Σύμφωνα με αυτή την ιδέα, ο ευλαβής άνθρωπος είναι ένας προσκυνητής, που διασχίζει μια ζωή σπαρμένη με κινδύνους και πειρασμούς, τους οποίου πρέπει να αποφύγει προκειμένου να φτάσει στη σωτηρία. Για αυτό οι παγίδες πουλιών, όπως αυτή στη δεξιά πλευρά του προσκηνίου, συμβολίζουν στα κείμενα της εποχής τα δολώματα του διαβόλου για τις απρόσεκτες ψυχές (το πουλί είναι παραδοσιακά το σύμβολο της ψυχής). Παρόμοια, οι καλλιτέχνες συχνά χρησιμοποιούσαν σκηνές παγοδρομίου για να εκφράσουν την αβέβαιη (ολισθηρότητα) φύση της ύπαρξης. Οι παγοδρόμοι και τα πουλιά συναντιούνται εδώ στην ανεμελιά τους και στην αδυναμία τους απένατι στους κινδύνους που αντιμετωπίζουν. Με την ταυτόχρονα ακριβής και συνθετική του εικόνα του κόσμου, ο καλλιτέχνης έχει καταφέρει να ανανεώσει το θέμα του με αριστοτεχνική ικανότητα.
Ρίξε μια ματιά στο άρθρο για ένα άλλο μεγάλο αριστούργημα από τον Μπρέγκελ: "Ο Πήτερ Μπρέγκελ ο πρεσβύτερος, Οι κυνηγοί στο χιόνι στις ταινίες" .