Η γαλάζια σπηλιά στο Κάπρι

Ήρθε η ώρα να χαλαρώσουμε λιγάκι!

«Όλοι τους ονειρεύτηκαν αυτή τη σπηλιά και, πραγματικά, η ανταμειβή για την ανακάλυψή τους μπορούσε μόνο να αποκαλυφθεί μέσα από τους ζωγράφους και τους ποιητές από τη μακρινή εποχή εκείνων που έψαξαν για το υπέροχο ποιητικό μπλε λουλούδι ανάμεσα στις νύμφες μέσα στα βάθη», όπως σχολίασε ο Φέρντιναρντ Γκρεγκορόβιους το 1880 κοιτάζοντας πίσω στο ρομαντικό όραμα.

Ήδη γνωστή από τα αρχαία χρόνια, η Γαλάζια Σπηλιά στο Κάπρι θεωρήθηκε ένα μέρος όπου κατοικούσαν δαίμονες. Ο νεαρός ζωγράφος Άουγκουστ Κόπιτς, που ήρθε στο Κάπρι τον Αύγουστο του 1826, δεν αποθαρρύνθηκε από αυτή τη δεισιδαιμονία. Μαζί με τον φίλο του Έρνστ Φράιζ, ανακάλυψε τη σπηλιά με το παραμυθένιο παιχνίδισμα φωτός και χρωμάτων. Στις 17 Αυγούστου 1826, έγραψε στο βιβλίο επισκεπτών του ξενοδόχου Παγκάνο: «Την ονομάσαμε Γαλάζια Σπηλιά (la grotta azzura) επειδή το φως από τα βάθη της θάλασσας φέγγει ολόκληρο τον απέραντο γαλάζιο χώρο. Οι επισκέπτες συγκλονίζονται καθώς βλέπουν το μπλε, σαν φωτιά φως να φιλτράρεται μέσα από το νερό στην σπηλιά, κάθε κύμα να εμφανίζεται σαν μια ξεχωριστή φλόγα». Οι καλλιτέχνες σχεδίασαν και ζωγράφισαν το σπήλαιο· ο Κόπιτς περιέγραψε και δημοσίευσε τις εμπειρίες του αρκετές φορές. Από τη στιγμή που ανακαλύφθηκε ξανά, η Γαλάζια Σπηλιά έχει γίνει ένα από τα βασικά τουριστικά αξιοθέατα στο νησί. Πολυάριθμοι ζωγράφοι επέλεξαν αυτό το φυσικό θέαμα ως αντικείμενο των έργων τους, συμπεριλαμβανομένου του Καρλ Φρίντριχ Σάιφερτ, ο οποίος στράφηκε όλο και περισσότερο στα μοτίβα του νότιου τοπίου μετά το ταξίδι του στην Ιταλία.

Σας παρουσιάζουμε αυτόν τον ρομαντικό πίνακα χάρη στο Alte Nationalgalerie στο Βερολίνο.  :

ΥΓ. Εάν σας αρέσει η διάθεσηαυτού του πίνακα, θα σας αρέσει σίγουρα αυτά τα μεγαλοπρεπή ορεινά τοπία του Φέρντιναντ Χόλντερ. <3