La Vuelta del Malón (Η Επιστροφή των Επιδρομέων)

Malón είναι το όνομα που δόθηκε στις επιδρομές των συμμοριών Mapuche σε Ισπανικά, Χιλιανά και Αργεντίνικα εδάφη από τον 17ο έως τον 19ο αιώνα, καθώς και σε επιθέσεις σε αντίπαλες φατρίες των Mapuche. Ο Juan Ignacio Molina περιέγραψε τις malón ανάμεσα στους Mapuche ως μέσο απόδοσης δικαιοσύνης μεταξύ των Mapuche: "Η πληγείσα οικογένεια συχνά αποκτά το δικαίωμα να καταδιώξει τον επιτιθέμενο ή τους συγγενείς του και να τους τιμωρήσει. Από αυτή την πράξη προέρχονται οι ονομασίες και οι διακρίσεις, που χρησιμοποιούνται τόσο πολύ στη νομολογία τους .... Αυτοί οι άνθρωποι, παρά την τάση τους για βία, σπάνια χρησιμοποιούν όπλα στις προσωπικές διαμάχες τους, αλλά τις λύνουν με γροθιές ή με ρόπαλα."

Ως τακτική εναντίον των Ισπανών, οι malón, στις οποίες πρωτοστατούσαν ηγέτες όπως ο Lientur, αποτελούνταν από μια γρήγορη επίθεση με πολλούς έφιππους πολεμιστές Mapuche ενάντια στους λευκούς (huinca) πληθυσμούς, σε κτήματα (haciendas), οικισμούς και οχυρώσεις στη Χιλή και την Αργεντινή, με σκοπό την απόκτηση αλόγων, βοοειδών, προμηθειών και αιχμαλώτων, συχνά νεαρών γυναικών. Η αποτελεσματικότητα της τακτικής ήταν ότι μια γρήγορη επίθεση χωρίς επίσημη διαταγή δεν έδινε αρκετό χρόνο για να οργανωθεί μια άμυνα και ότι άφηνε πίσω της έναν ρημαγμένο πληθυσμό που δεν ήταν σε θέση να αντεπιτεθεί ή να καταδιώξει.

Στη Χιλή, οι Ισπανοί απάντησαν με ένα σύστημα οχυρώσεων, το La Frontera, που το φρουρούσε ένας μόνιμος στρατός που περιπολούσε τα σύνορα κατά μήκος του ποταμού Bio Bio. Στην Αργεντινή, όπου οι Mapuches τον 19ο αιώνα σάρωναν τα νότια σύνορα, η κυβέρνηση ανταποκρίθηκε κατασκευάζοντας ξύλινα φυλάκια και περιστασιακά φρούρια, π.χ. Το Fortaleza Protectora Argentina και το Zanja de Alsina, χαρακώματα που κάλυπταν εκατοντάδες χιλιόμετρα σε όλη την έκταση των Πάμπας για να κάνουν τις επιδρομές πιο δύσκολες. Τελικά, η κυβέρνηση της Αργεντινής εισέβαλε και πέτυχε να κατακτήσει την περιοχή των Mapuche στην Κατάκτηση της Ερήμου στα τέλη του 1870, ως μέρος των προσπαθειών της κυβέρνησης να εξαλείψει τους αυτόχθονες πληθυσμούς στη χώρα. Ευτυχώς, οι Μαπούτσε και άλλοι αυτόχθονες λαοί αντιστάθηκαν σε αυτές τις προσπάθειες και επιβιώνουν μέχρι σήμερα.

Ο Ángel della Valle γεννήθηκε σε μια ιταλική οικογένεια μεταναστών στο Μπουένος Άιρες το 1852. Έδειξε μια πρώιμη κλίση προς την τέχνη και, παρόλο που ο πατέρας του πέθανε το 1871, τον επόμενο χρόνο, με τη συγκατάθεση της μητέρας του, κατάφερε να πάει στην Ιταλία. , όπου σπούδασε με τον Antonio Ciseri στη Φλωρεντία. Επέστρεψε στην Αργεντινή το 1883, δημιούργησε ένα εργαστήριο στο οικογενειακό του σπίτι και σύντομα ταυτίστηκε με μια ομάδα καλλιτεχνών που αργότερα θα γίνονταν οι ιδρυτές του El Ateneo, ένα καλλιτεχνικό σαλόνι στο οποίο συμμετείχαν επίσης συγγραφείς και μουσικοί. Το 1893, αυτή η ομάδα ξεκίνησε τις πρώτες τακτικές εκθέσεις τέχνης της Αργεντινής.

Τα καλύτερα έργα του Della Valle θεωρούνται εκείνα που απεικονίζουν την ύπαιθρο, το γκάουτσο και τις σκηνές της καθημερινής ζωής μεταξύ των κοινών ανθρώπων. Το 1892, δημιούργησε αυτό που μάλλον είναι το διασημότερο έργο του Η Επιστροφή των Επιδρομέων. Την επόμενη χρονιά εκτέθηκε στο περίπτερο της Αργεντινής στην Παγκόσμια Κολομβιανή Έκθεση στο Σικάγο.

- Clinton Pittman

Αν σας ενδιαφέρει η Λατινοαμερικάνικη Τέχνη, σας προσκαλούμε να διαβάσετε το άρθρο "Εξερευνώντας την Ιστορία του Μεξικού στις Τοιχογραφίες των "Μεγάλων Τριών".