Ο Δάντης και ο Βιργίλιος στην Κόλαση, επίσης γνωστό και ως Το Μπάρκο του Δάντη

Ο Ευγένιος Ντελακρουά ήταν ένας από τους γίγαντες της Γαλλικής ζωγραφικής, αλλά η τελευταία πλήρης αναδρομική του έκθεση στο Παρίσι χρονολογείται από το 1963, εκατό χρόνια μετά το θάνατο του. Σε συνεργασία με το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη, το Λούβρο πραγματοποιεί μια ιστορική έκθεση με 180 περίπου έργα - κυρίως πίνακες ζωγραφικής - ως αφιέρωμα σε ολόκληρη την καριέρα του. Η έκθεση λήγει στις 23 Ιουλίου 2018 - είναι μια από τις πιο σημαντικές προβολές φέτος!

"Κανένας καμβάς δεν αποκαλύπτει καλύτερα το μέλλον ενός μεγάλου ζωγράφου." Με αυτά τα λόγια ο Θιέρσος το 1822 περιέγραψε την πρώτη δουλειά που υπέβαλε στο Σαλόνι ο Ντελακρουά, που ήταν ακόμα περίπου είκοσι τεσσάρων χρονών. Με αυτό το καινοτόμο θέμα εμπνευσμένο από τη Κόλαση του Δάντη, τη ζοφερή σύλληψη και τη βαθιά δραματική σύνθεση, καθώς και αναφορές στον Μιχαήλ Άγγελο και τον Ρούμπενς, ο καλλιτέχνης ώθησε τη ζωγραφική προς μία νέα κατεύθυνση, που σύντομα θα χαρακτηριζόταν Ρομαντική.

Ο καιρός των κλασικών ζωγράφων που μιμούνταν την Ελληνική και τη Ρωμαϊκή τέχνη είχε τελειώσει: δεν είχαν πλέον θέση στις τρέχουσες προτιμήσεις. Η βασική ιδέα πίσω από Το Μπάρκο του Δάντη είναι ότι οι μεγάλες ιδιοφυΐες από άλλα μέρη έχουν γράψει έργα που περικλείουν έναν τρόπο να βλέπεις και να αισθάνεσαι αρκετά διαφορετικό από αυτόν των Γάλλων. Η ανάγνωσή τους διεγείρει το μυαλό μέσα από μία νέα θεματολογία και τη φαντασία με νέα τόλμη. Τόσο νέα, που στην πραγματικότητα, ο πίνακας του Ντελακρουά δεν ήταν χωρίς την κριτική του: "ένα πραγματικό πασάλειμμα" ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο Delécluze, μαθητής του Νταβίντ, το περιέγραψε. Ο Ντελακρουά άντλησε από το οραματικό γράψιμο του Ιταλού ποιητή για να ζωγραφίσει έναν πίνακα απόλυτης δύναμης και ρομαντισμού.

Αν και εμπνευσμένο από τη μυθολογική παράδοση, το θέμα του έργου είναι ο Ιταλός ποιητής Δάντης Αλιγκέρι (1265-1321). Στην Θεία Κωμωδία (1306-21), ο Δάντης αφηγείται την ποιητική του επίσκεψη στην Κόλαση, με οδηγό του τον Βιργίλιο. Η Θεία Κωμωδία χωρίζεται σε τρία μέρη: Κόλαση, Καθαρτήριο και Παράδεισος. Το ταξίδι του Δάντη ξεκινάει στην κόλαση με τη συντροφιά του Ρωμαίου ποιητή, περνώντας από εννέα διαδοχικούς κύκλους στο δρόμο για να συναντήσει την Βεατρίκη, η οποία θα τον καθοδηγήσει μέσα από Παράδεισο. Σε αυτή τη σκηνή, ο Δάντης και ο Βιργίλιος, οδηγούμενοι από τον Φλεγύα, διασχίζουν τη λίμνη που περιβάλλει την κολασμένη πόλη Dis. Οι καταραμένες ψυχές σφαδάζουν στο νερό και προσπαθώντας να ξεφύγουν από τη μοίρα τους πιάνονται πάνω στη βάρκα.