Κορίτσι που πνίγεται

Το Κορίτσι που πνίγεται (γνωστό και ως Μυστικές Καρδιές ή Δε με νοιάζει! Καλύτερα να βυθιστώ) είναι ένας πίνακας του 1963 με λάδι και συνθετική πολυμερή μπογιά σε καμβά του Ρόι Λίχτενσταϊν. Χρησιμοποιώντας τις συμβάσεις της τέχνης των κόμικς, μια φυσαλίδα σκέψης μεταφέρει τις σκέψεις της φιγούρας, ενώ οι κουκκίδες Μπεν-Ντέι απηχούν το αποτέλεσμα της μηχανοποιημένης διαδικασίας εκτύπωσης. Είναι ένας από τους πιο αντιπροσωπευτικούς πίνακες του κινήματος της ποπ αρτ και μέρος της μόνιμης συλλογής του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης από το 1971. Ο πίνακας θεωρείται από τα πιο σημαντικά έργα του Λίχτενσταϊν, ίσως στο ίδιο επίπεδο με το αναγνωρισμένο δίπτυχο του 1963 Γουάαμ!. Το Κορίτσι που πνίγεται έχει περιγραφεί ως «αριστούργημα μελοδράματος» και είναι ένας από τους πρώτους πίνακες του καλλιτέχνη που απεικονίζει γυναίκες σε τραγικές καταστάσεις, ένα θέμα στο οποίο επέστρεφε συχνά στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Ο πίνακας δείχνει μια γυναίκα με δακρυσμένα μάτια σε μια ταραγμένη θάλασσα. Είναι συναισθηματικά καταπονημένη, φαινομενικά από έρωτα. Δηλώνει ότι προτιμά να βυθιστεί στον ωκεανό παρά να τηλεφωνήσει στον Μπραντ. Αυτό αποκαλύπτεται μέσα από μια φούσκα σκέψης που παρέχει το αφηγηματικό στοιχείο: "Δεν με νοιάζει! Θα προτιμούσα να βυθιστώ — παρά να καλέσω τον Μπραντ για βοήθεια!" Το αφηγηματικό στοιχείο αναδεικνύει το κλισέ μελόδραμα, ενώ τα γραφικά του επαναλαμβάνουν το ζωγραφικό θέμα του Λίχτενσταϊν που απεικονίζει τη μηχανοποιημένη αναπαραγωγή. Το έργο προέρχεται από ένα πάνελ της DC Comics του 1962, ενώ επίσης δανείζεται από το Το μεγάλο κύμα έξω από την Καναγκάβα του Χοκουσάι και από στοιχεία των μοντερνιστών καλλιτεχνών Ζαν Αρπ και Χοάν Μιρό. Είναι ένα από τα πολλά έργα του Λίχτενσταϊν που αναφέρει έναν ήρωα που ονομάζεται Μπραντ που απουσιάζει από την εικόνα. Τόσο τα γραφικά όσο και τα αφηγηματικά στοιχεία του έργου έχουν περικοπεί σημαντικά από την αρχική εικόνα έμπνευσης.