Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ
Σαν σήμερα το 1774 γεννήθηκε ο Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ, ένας Γερμανός Ρομαντικός ζωγράφος ευρύτερα γνωστός για τα αλληγορικά του τοπία. Το βασικό του ενδιαφέρον ήταν η ενατένιση της φύσης, και στα συχνά συμβολικά και αντι-κλασσικά έργα του έχει την πρόθεση να μεταβιβάσει μία υποκειμενική, συναισθηματική αντίδραση προς τον φυσικό κόσμο.
Ο πίνακας δείχνει μία βαρκα να απομακρύνεται πλέοντας από την Βαλτική ακτή με κάποιους ψαράδες πάνω σε αυτήν. Η ακαθόριστη τοποθεσία είναι πιθανώς η Πομερανία, κοντά στο Ρύγκεν, καθώς αυτή είχε χρησιμοποιηθεί σε πάρα πολλά από τα έργα του Φρίντριχ, ακόμα και αν από την γύρω φύση δεν αναλογεί σε κανένα από τα σχέδια του καλλιτέχνη. Η σκηνή, τοποθετημένη στο λυκόφως, αναπαριστά μία ομάδα ανδρών με τις πλάτες τους γυρισμένες στον θεατή, να παρακολουθούν το σκάφος καθώς αναχωρεί, αν και, καταπως φαίνεται, δεν έχουν οπτική επαφή με τους ναύτες. Η παρουσιά των ανδρών αυτών, ντυμένων με παραδοσιακή γερμανική περιβολή/ενδυμασία, δεν είναι εύκολο να ερμηνευθεί, και συμβάλλει στην αινιγματική φύση του θαλάσσιου τοπίου. Η στάση και η εγγύτητά τους στην βάρκα προτείνει πως πιθανά έχουν παρέξει κάποια βοήθεια στους ψαράδες, ίσως βοηθώντας τους να απεγκλωβίσουν την βάρκα μετά από μία περιπλάνηση στην βραχώδη ακτή. Μόνο αν συγκρίνουμε την σύνθεση με ένα σχέδιο ζωγραφισμένο από τον νεαρότερο Φρίντριχ στο Βερολίνο το 1779, με τίτλο Αποχαιρετισμός στην Ακτή (Kunsthalle Mannheim), στην οποία απεικονίζεται μία πανομοιότυπη βάρκα και παρόμοιες φιγούρες, θα συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή εδώ είναι όντως μία σκηνή αποχαιρετισμού. Το κεντρικό μοτίβο του Φρίντριχ είναι επομένως ο (απο)χωρισμός δύο ομάδων ανδρών -αυτοί που έχουν επιβιβαστεί και αυτοί που παραμένουν στην ακτή- και η θέση της καθεμίας από αυτές στην φύση. Η αλληγορική ανάγνωση του θαλάσσιου αυτού τοπίου έγκειται στην αντίθεση μεταξύ των δύο ομάδων, εντός μίας καταστάσης που εμπεριέχει την φυγή.
Τα λέμε αύριο!
Υ.Γ. Εδώ είναι μία επιλεγμενη συλλογή με δέκα από τα πιο διάσημα έργα του Φρίντριχ. : )