Ένας Νεαρός Nukahiwan που δεν είναι τελείως καλυμμένος με τατουάζ

Από τον όρμο του Taiohae, ένας νεαρός Marquesan Toa ατενίζει το άπειρο της θάλασσας, προκαλώντας ότι και αν είναι αυτό που πρόκειται να έρθει. Φέρει ένα δόρυ και ένα κρανίο, επιβλητικά σύμβολα από πολεμικά επιτεύγματα και στο δέρμα του μπορείτε να διαβάσετε μια μοναδική ιστορία.

Τα τατουάζ είναι ένα μέσο έκφρασης τόσο παλιό όσο και η ίδια η τέχνη, και παρόλο που χρησιμοποιούνταν σε διαφορετικούς πολιτισμούς, λίγα είναι τόσο εντυπωσιακά όσο στην παράδοση των Νήσων Μαρκέζας. Όταν ο εξερευνητής Adam Johann von Krusenstern ταξίδεψε σε αυτά τα νησιά, οκτακόσια μίλια βορειοανατολικά της Ταϊτής, είχε συνοδεία τον καλλιτέχνη Wilhelm Tilenau, ο οποίος σχεδίασε μια σειρά από συναρπαστικά χαρακτικά που θα απεικόνιζαν το ταξίδι και θα τεκμηρίωναν αυτήν τη μορφή τέχνης του σώματος.

Όντας ουσιαστικά ένα προσωρινό έργο τέχνης, τα τατουάζ είναι αναμφισβήτητα η πιο προσωπική μορφή ζωγραφικής. Όχι μόνο επειδή γίνεται μέρος του ανθρώπου που τα φέρει, τα τατουάζ έχουν να κάνουν και με ιστορίες, όπως κάθε άλλη απόφαση παραμένει χαραγμένο σαν μια ανεξίτηλη γραμμή που καθορίζεται από κάθε επιλογή που κάποιος είχε να αντιμετωπίσει. Στο απροσδόκητα τυχαίο της ζωής, τα τατουάζ μεταφέρουν τους ανθρώπους, τις εμπειρίες, τις ιδέες και τα γεγονότα που μας διαμόρφωσαν.

Αυτό το Νησί είναι μια πολύ καλή μεταφορά για τα αλληλένδετα γεγονότα που σημάδεψαν τις σελίδες της ιστορίας της τέχνης και κατά κάποιον τρόπο και εμάς τους ίδιους, σαν τατουάζ, δίνοντάς μας τις κατευθύνσεις της σύγχρονης αισθητικής. Ο Χέρμαν Μέλβιλ, ο κολοσσός της λογοτεχνίας, πέρασε ένα μήνα στο νησί και οι εμπειρίες του αποτέλεσαν τη βάση του πρώτου του βιβλίου, Typee, για το οποίο ήταν γνωστός μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, όταν ο Μόμπι Ντικ ανακαλύφθηκε ξανά. Θέλοντας να ανακαλύψει τα μέρη που είχαν εμπνεύσει το βιβλίο, ο Τζακ Λόντον επισκέφτηκε το νησί, μόνο και μόνο για να απογοητευτεί από τις ασθένειες των θρυλικών πολεμιστών που είχαν κολλήσει από τους ταξιδιώτες. Αυτή η εμπειρία θα εμπνεύσει παρ’ όλα αυτά τις ιστορίες του.

Απογοητευμένος από την "πολύ πολιτισμένη" Ταϊτή (σύμφωνα με τα λεγόμενα του), ο Γκογκέν έφτασε στα Νησιά Μαρκέζας το 1901. Γοητευμένος από την Μαρκεζιανή τέχνη, ο Γκογκέν αφομοίωσε την εικονογραφία της στον πίνακα του. Ακόμα και ο τάφος του ήταν στολισμένος με ένα Μαρκεζιανό "Tiki", ένα αντικείμενο που εκτιμήθηκε πολύ από τον Πικάσο, ο οποίος συμπεριέλαβε ένα στην ιδιωτική του συλλογή. Εξάλλου, τα Μαρκεζιανά Tikis ήταν το είδος των γλυπτών του Ειρηνικού που ενέπνευσαν το κίνημα των μοντερνιστών.

Ρίξτε μια καλή ματιά στον εαυτό σας. Ακόμα κι αν δεν μπορείτε να βρείτε κάποιο τατουάζ, είστε διαμορφωμένοι μέσα στα πολιτιστικά πρότυπα ενός νεαρού Marquesan, που δεν είναι τελείως καλυμμένος με τατουάζ και κοιτάζει μια θάλασσα δυνατοτήτων.

- Artur Deus Dionisio