Όπως και άλλοι ακαδημαϊκά εκπαιδευμένοι Αμερικανοί καλλιτέχνες τη δεκαετία του 1880, ο Ίκινς εξερεύνησε κλασικά θέματα, αλλά χωρίς τα τυπικά αφηγηματικά χαρακτηριστικά και τα εξιδανικευμένα μοντέλα. Χρονολογούμενη από τη στιγμή του διορισμού του ως διευθυντή της σχολής της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Πενσυλβανίας, η σειρά Αρκαδικών έργων του Ίκινς δήλωνε την αφοσίωσή του στο γυμνό ως βάση της τέχνης και της διδασκαλίας της τέχνης. Για να εκτελέσει αυτό το έργο, προέβαλε φωτογραφικές εικόνες με ένα μαγικό φανάρι πάνω στον καμβά και χάραζε σημάδια πάνω στη χρωστική ουσία ως αναφορά και καθοδήγηση για το πινέλο του. Η γυναικεία φιγούρα στα αριστερά έχει αναγνωριστεί ως η Σούζαν Μακντάουελ, η μελλοντική σύζυγος του καλλιτέχνη.
Υ.Γ. Δε ζωγραφίζονταν μόνο οι γυναίκες γυμνές, δες εδώ τη συλλογή της Μάγκντα με τα αντρικά γυμνά στην τέχνη!