Willy Jaeckel
Όταν πρωτοείδα αυτό το πορτρέτο ήξερα πως έπρεπε να το προβάλλω στο DailyArt, παρόλο που δεν είχα ακούσει ποτέ τον καλλιτέχνη. Δυστυχώς ήταν πολύ δύσκολο να βρω πληροφορίες για τον καλλιτέχνη ή για την ίδια την ζωγραφιά. Ορίστε τι γνωρίζουμε:
Ο Γουίλι Τζέκελ (Willy Jaeckel) ήταν ένας Γερμανός Εξπρεσιονιστής ζωγράφος και λιθογράφος. Από το 1906 εώς το 1908, σπούδασε στην σχολή τέχνης στο Μπρέσλαου (τώρα Βρότσλαβ, Πολώνια), και μετά εγγεγράφτηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Δρέσδης. Το 1913, μετακόμισε στο Βερολίνο για να δουλέψει ως ανεξάρτητος καλλιτέχνης και έγινε μέλος της Αποχώρησης του Βερολίνου το 1915. Τέσσερα χρόνια μετά, εκλέχθηκε μέλος της Πρωσικής Ακαδημίας Τεχνών και έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο των Τεχνών το 1925. Ο Τζέκελ ζωγράφιζε τοπία, γυμνό και νεκρές φύσεις.
Έγινε αναπληρωτής καθηγητής το 1933, αλλά απολύθηκε όταν κυριάρχησαν οι Ναζοί. ΟΙ μαθητές του διαμαρτυρήθηκαν, και τελικά επανατοποθετήθηκε. Αυτή η νίκη κράτησε λίγο βέβαια. Αυτοί που παρακολουθούσαν τα μαθήματά του ήταν πιθανό να μην αποφοιτούσαν ποτέ και το 1937, κάποια από τα έργα του επίσημα ταξινομήθηκαν ως εκφυλισμένα και καταστράφηκαν. Πολλά από τα έργα του επέζησαν τον πόλεμο μόνο και μόνο επειδή η κυβέρνηση των Ναζί τα αφαίρεσαν από το Βερολίνο.
Έχασε το στούντιό του από βομβιστική επιδρομή το 1943 και σκοτώθηκε κατά την διάρκεια μιας άλλης επιδρομής τον επόμενο χρόνο.
Δεν ξέρουμε τίποτα για το ποιο είναι το κορίτσι στην φωτογραφία, αλλά μπορούμε να σου πούμε κάποια πράγματα για την Βαρκελώνικη καρέκλα από τον τίτλο. Σχεδιάστηκε από τον Λούντβιχ Μις βαν ντερ Ροχ (Ludwig Mies van der Rohe) και την Λίλη Ράιχ (Lilly Reich) για το Γερμανικό Περίπτερο στην Διεθνής Έκθεση του 1929, που διοργάνωσε η Βαρκελώνη. Είναι σύμβολο της νεωτερικότητας, που εκβάλλει απλή κομψότητα και εκπροσωπεύει την θεωρία του βαν ντερ Ροχ , ότι το λίγο είναι πολύ.
Τα λέμε αύριο!
Υ.Γ. Λατρεύω το στυλ της! Αν θες να μάθεις πώς ήταν στην δεκαετία του είκοσι η τέχνη και η μόδα, πήγαινε εδώ! <3