Η Μπερτ Μοριζό με μια Ανθοδέσμη από Βιολέτες

Κατά τη γνώμη μου, αυτό το πορτραίτο είναι ένα από τα ομορφότερα που δημιουργήθηκαν ποτέ. Είναι τόσο δυνατό που δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του.

Ο Μανέ γνωρίστηκε με την Μπερτ Μοριζό το 1868. Ήταν εγγονή του Φραγκονάρ και ιμπρεσσιονίστρια ζωγράφος. Η Μοριζό και ο Μανέ αλληλοεπηρεάστηκαν ως προς τα έργα τους. Εκείνος ζωγράφισε το πορτραίτο της πολλές φορές, συμπεριλαμβανομένου του προηγούμενου έργου του, Το Μπαλκόνι. Αν και υπήρχαν υποψίες ότι αυτοί οι δύο ήταν ερωτευμένοι, εκείνος ήταν ήδη παντρεμένος και δεν υπάρχει καμία επιβεβαίωσ περί ειδυλλίου. Αυτό που είναι  γνωστό είναι ότι τη ζωγράφισε αρκετές φορές και σταμάτησε όταν παντρεύτηε τον αδερφό του Μανέ το 1874.

Αυτή η υπέροχη σύνθεση στα μαύρα είναι ακόμα μία επιβεβαίωση της δεξιοτεχνίας του Μανέ. Αλλά ίσως και να χρησιμοποίησε το έργο για να μεταλαμπαδεύσει ένα μάθημα στη νεαρή μαθήτριά του, υπενθυμίζοντας της τις εκθαμβωτικές δυνατότητες του μαύρου σε μία εποχή όπου οι δικές της ζωγραφιές αποκτόυσαν όλο και φωτεινότερο τόνο, καθώς ακολουθούσε το μονοπάτι του Ιπρεσσιονισμού. Αυτό το καθηλωτικό πορταίτο θεωρήθηκε ραγδαία από τους φίλους του ως ένα από τα αριστουργήματά του. Επίσης, το 1932 ο Πωλ Βαλερύ τον επαίνεσε στον πρόλογό του στη λίστα από τον αναδρομικό Πορτοκαλεώνα: <δεν αξιολογώ τίποτα υψηλότερα στο έργο του Μανέ από το συγκεκριμένο πορτραίτο της Μπερτ Μοριζό του 1872>.

Υ.Γ. Αν ενδιαφέρεσαι να μάθεις περισσότερα για το ειδύλλιο αυτών των δύο διάσημων καλλιτεχνών, έλεγξε το Ιμπρεσσιονιστικό κουτσομπολιό εδώ. :D