Δεν το πιστεύω ότι είναι ήδη Οκτώβρης!
Αυτός ο πίνακας έχει να κάνει με το φως πάνω στο νερό - πώς κινείται, πώς αντικατοπτρίζεται, και (προς τη βάση της εικόνας) πώς λαμπυρίζει. Τα σύννεφα αντικατοπτρίζονται με δυσκολία στο νερό: φαίνεται σαν να γλύστρισε το φως από κάτω τους και φωτίζει την απέραντη, ακίνητη, σχεδόν ακυμάτιστη θαλάσσια έκταση.
Το 1886 στο Παρίσι, ο Θέο φαν Ρύσσελμπεργκε είδε τον πίνακα του Ζωρζ Σερά Ένα κυριακάτικο απόγευμα στο νησί της Grande Jatte (δείτε το στο αρχείο μας). Αμέσως συνειδητοποίησε τη σημασία της νέας και εντυπωσιακής τεχνικής του Σερά, γνωστή και ως πουαντιγισμός (μυριάδες μικροσκοπικές κουκκίδες μπογιάς σε συμπληρωματικά χρώματα) και ξεκίνησε να πειραματίζεται ο ίδιος. Ο Ρύσσελμπεργκε ήταν επίσης μεγάλος θαυμαστής του Ιμπρεσιονισμού· ο συνδιασμός με το θαυμασμό του είναι φανερά ορατός σε αυτόν τον πίνακα.
Να έχετε μια ζεστή Κυριακή!
Υ.Γ. Εδώ είναι ό,τι χρειάζεται να ξέρετε για τον πιο γνωστό πίνακα του Σερά, που ενέπνευσε το σημερινό ζωγράφο. :-)