Αφρικανικός γκρίζος παπαγάλος by Ζακ Μπαραμπάν / / Λουί Μπουγκερώ - 1805 Αφρικανικός γκρίζος παπαγάλος by Ζακ Μπαραμπάν / / Λουί Μπουγκερώ - 1805

Αφρικανικός γκρίζος παπαγάλος

εγχάραξη με γραμμική οξυγραφία, έγχρωμη εκτύπωση ρετουσαρισμένη στο χέρι •
  • Ζακ Μπαραμπάν / / Λουί Μπουγκερώ - 18ος αιώνας Ζακ Μπαραμπάν / / Λουί Μπουγκερώ 1805

Γίνεται ένας γκρίζος παπαγάλος να αντικρούει τόσο το όνομά του και να είναι τόσο κόκκινος; Είναι αυτός ο έντονος χρωματισμός απλώς και μόνο το αποκύημα της φαντασίας του καλλιτέχνη, ο οποίος μάλιστα κατηγορήθηκε για επινόηση τουλάχιστον 20 μη υπαρκτών ειδών πουλιών;

Στις αρχές του 19ου αιώνα ο Φρανσουά Λεβαγιάν (1753-1824), ο διάσημος ορνιθολόγος που ήταν ενεργός στον κύκλο του αυτοκράτορα Ναπολέοντα, δούλεψε με τον εικονογράφο Ζακ Μπαραμπάν (1767-1809) για να δημιουργήσει μνημειώδεις άτλαντες φυσικής ιστορίας, που θεωρήθηκαν από τους καλύτερους από άποψη καλλιτεχνικής αξίας. Δημιουργήθηκαν εκατοντάδες υδατογραφίες, οι οποίες στη συνέχεια αντιγράφηκαν με την επίπονη και σπάνια τεχνική της εγχάραξης με χρώμα. Αρχικά, χρωματιστά μελάνια εφαρμοζόντουσαν σε μία χάλκινη πλάκα. Στη συνέχεια, η εικόνα εκτυπωνόταν σε χαρτί. Οι απαλοί τόνοι που προέκυπταν βελτιωνόντουσαν με τη χρήση νερομπογιάς ή τέμπερας. Ο υπερρεαλισμός και η πολυτέλεια αυτών των επιστημονικών φύλλων υπονοούν και έναν άλλο σκοπό. Προοριζόντουσαν για πλούσιους συνδρομητές ή ήταν χορηγούμενα από ισχυρούς προστάτες τέχνης για να καταδείξουν πλούτο και μεγάλη γεωπολιτική επιρροή.

Έχοντας περάσει τα πρώτα χρόνια της ζωής του στην Ολλανδική Γουιάνα (Σουρινάμ) και έχοντας ταξιδέψει εκτενώς σε ολόκληρη την Αφρική, ο Λεβαγιάν παρατήρησε από κοντά τη συμπεριφορά των εξωτικών πουλιών, τα ζωγράφισε με λεπτομέρεια, και συνέλεξε εκθέματα. Αν και περιστασιακά συνδύαζε χαρακτηριστικά από διαφορετικά είδη σε μία εικόνα, κάποιοι αφρικανικοί γκρίζοι παπαγάλοι πράγματι έχουν τόσα πολλά κόκκινα φτερά!

Σήμερα, είδη όπως αυτό που βλέπουμε εδώ κατατάσσονται σε μία ξεχωριστή υποκατηγορία γκρίζων παπαγάλων με κόκκινο φτέρωμα (Red Factor). Ο χρωματισμός τους είναι αποτέλεσμα μίας φυσικής γενετικής μετάλλαξης, την οποία οι εκτροφείς εδώ και χρόνια προσπαθούν να ενισχύσουν. Ρίξε μία πιο προσεκτική ματιά στην εικόνα. Παρατήρησε ότι οι χαράκτες χρησιμοποίησαν κόκκινο όχι μαύρο μελάνι για να σχεδιάσουν το περίγραμμα του έντονα κόκκινου φτερώματος. Τα σκούρα περιγράμματα θα μείωναν την εντυπωσιακή εμφάνιση του χρώματος.

Μπορείτε να θαυμάσετε αυτήν και άλλες εικόνες από άτλαντες φυσικής ιστορίας στην έκθεση Φυτά και ζώα στο Μουσείο του Ανακτόρου Βιλάνοβ, στη Βαρσοβία. : )

ΥΓ. Εδώ θα βρεις την καθηλωτική βοτανική τέχνη της Μπάρμπαρα Ρεγκίνα Ντιτς.