Παιώνιες by Yun Shou-p'ing - 1672 - 28,5 x 43,0 εκ. Παιώνιες by Yun Shou-p'ing - 1672 - 28,5 x 43,0 εκ.

Παιώνιες

φύλλο άλμπουμ, μελάνι και χρώματα σε χαρτί • 28,5 x 43,0 εκ.
  • Yun Shou-p'ing - 1633 - 1690 Yun Shou-p'ing 1672

Ο Γιουν Σου-πίνγκ μεγάλωσε σε μια οικογένεια με περιορισμένους πόρους, κάτι που τον απέτρεψε (σαν ταλαντούχο μαθητή) από το να παρακολουθήσει τις εξετάσεις για το δημόσιο τομέα. Παρόλα αυτά, αφιερώθηκε στο διάβασμα και εξέπληξε ακόμη και τους πρεσβυτέρους του στην ηλικία των οκτώ, συνθέτοντας ποίηση για τα άνθη λωτών. Η ποίησή του ήταν αβίαστη, η καλλιγραφία του στο πνεύμα του Τσου Σούι-λανγκ (596-658), και η ζωγραφική του ζωντανή. Συνεπώς, σύγχρονοί του παίνευσαν τα κατορθώματά του στην τέχνη σαν τις "Τρεις Τελειότητες".

Σε νεαρή ηλικία, ο Γιουν αρίστευσε στην τοπιογραφία, ιδιαίτερα με τον τρόπο των αρχαίων. Λέγεται ότι όταν συνάντησε τον τοπιογράφο μετρ Γουάνγκ Χούι (1632-1717), αναγνώρισε την ανωτερότητα των επιτευγμάτων του Γουάνγκ: "Σε τούτη την τέχνη, η μάθηση και το ταλέντο σου ξεπερνούν τα πάντα. Όσο και να προσπαθώ, μπορώ να έρχομαι μόνο δεύτερος." Έτσι ο Γιουν εγκατέλειψε τις τοπιογραφίες και μελέτησε τη ζωγραφική λουλουδιών, μπαμπού σε μονόχρωμο μελάνι, ζώα, και έντομα. Σε αυτά τα θέματα, μελέτησε αρχαία και μοντέρνα στυλ, και έγινε ιδιαίτερα επιδέξιος στην "άσπονδη" μέθοδο του αραιωμένου μελανιού και χρώματος, η οποία προήλθε από το στυλ του Χσου Τσουνγκ-σού (11ος αι.), εγγονού του διάσημου ζωγράφου λουλουδιών Χσου Χσι. Έτσι, ο Γιουν απέκτησε φήμη για το δικό του στυλ, το οποίο έγινε γνωστό ως η Σχολή Τσανγκ-τσού.

Το εν λόγω έργο είναι το δεύτερο φύλλο από το Άλμπουμ Λουλουδιών και Τοπιογραφιών, το οποίο περιλαμβάνει και πίνακες του Γουάνγκ Χούι. Στο συγκεκριμένο φύλλο, οι τρεις παιώνιες ξεχωρίζουν από τα χρώματα και τις θέσεις τους. Η παιώνια θεωρείται ο βασιλιάς των λουλουδιών στην Κίνα, συμβολίζοντας στον πλούτο και την ευμάρεια. Η καφέ-μωβ [παιώνια] είναι κρυμμένη ανάμεσα στα φύλλα, η σκούρα κόκκινη εκτείνεται προς τα πάνω, και η λευκή εκτείνεται προς τα πίσω. Οι ζωγράφοι πολλές φορές απέφευγαν τη χρήση πλούσιων κόκκινων και πράσινων από φόβο ότι θα φαίνονταν πολύ φανταχτερά. Όμως, ο Γιουν Σου-πίνγκ κατάφερε μια αρμονική ισορροπία και πέτυχε μια κομψή αίσθηση χρωματισμού στην απεικόνιση του μεγαλείου των φυτών, αποδεικνύοντας την άριστη δεξιότητά του στη χρήση αραιώσεων και χρωμάτων.

Δεν είναι πανέμορφο;

ΥΓ. Εδώ υπάρχει μια πολύ καλή επιλογή από τα πιο όμορφα λουλούδια στην τέχνη, την λατρεύω! <3