Fritz Capelari
Την άνοιξη του 1915, ο Ιάπωνας εκδότης Γουατανάμπε Σοζαμπούρο (1885-1962) είδε μια έκθεση με ακουαρέλες σε μια γκαλερί σε ένα εμπορικό κατάστημα στο Τόκυο του Φριτζ Καπελάρι, ενός Αυστριακού καλλιτέχνη που ζούσε στην Ασία από το 1911. Ο Γουατανάμπε αναζητούσε έναν καλλιτέχνη εκπαιδευμένο στο δυτικό στυλ ζωγραφικής με τον οποίο θα μπορούσε να μάθει ένα νέο είδος χρωματιστής ξυλογραφίας, αλλά ρίζωσε στις παραδόσεις του ιαπωνικού ukiyo-e. Προφανώς είχε ήδη απορριφθεί από Ιάπωνες καλλιτέχνες, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονταν να αμαυρώσουν τη φήμη τους στον κόσμο των καλών τεχνών με το να παράγουν δημοφιλή ή διακοσμητική τέχνη. Τους ξένους στην Ιαπωνία τους βάραιναν λιγότερο οι εμπορικές συνέπειες του οράματος του Γουατανάμπε και δεν είχαν να ρισκάρουν πολλά με το να συμμετάσχουν στο πείραμά του. Ο Καπελάρι δέχθηκε μια πρόσκληση του Γουατανάμπε να επισκεφθεί το κατάστημά του και σύντομα οι δυο τους ξεκίνησαν να συνεργάζονται στην παραγωγή ξυλογραφιών. Μέσα σε έναν χρόνο είχαν ολοκληρώσει 12 σχέδια, που περιελάμβαναν τοπιογραφίες και σιλουέτες. Όπως μπορείς να δεις στη σημερινή ξυλογραφία, αυτά τα σχέδια και θέματα ηχούν στο κλασικό ukiyo-e, ενώ παράλληλα οι δυτικές επιρροές είναι εμφανείς.
Λατρεύω αυτή τη μίξη!
Υ.Γ. Εδώ είναι 15 γάτες στην ιστορία τέχνης που κάθε γατο-λάτρης θα αγαπούσε! <3