Ζωγραφίζοντας ο ένας τον άλλο

Κάτι που άρεσε ιδιαίτερα στους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους ήταν να ζωγραφίζουν πορτρέτα ο ένας του άλλου.

Η φιλία ανάμεσα στον Ρουσινιόλ και τον Κάσας τους οδήγησε σε μια εκδρομή στο μοναστήρι του Σαν Μπενέ ντε Μπαζ το καλοκαίρι του 1890. Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της εκδρομής που ζωγραφίστηκε το έργο αυτό, υπογεγραμμένο και από τους δύο φίλους. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ζωγράφιζαν ο ένας τον άλλον, αλλά πάντοτε μέχρι τότε το έκαναν ξεχωριστά, επομένως ο πίνακας αυτός είναι ο μόνος που ζωγραφίστηκε από τέσσερα χέρια. Ο Ρουσινιόλ παρουσιάζεται στο προσκήνιο, ενώ ο Κάσας στο βάθος. Ο τελευταίος πιθανώς ήταν αυτός που ζωγράφισε το έδαφος, καθώς το χρώμα θυμίζει τα διαλύματα που χρησιμοποιούσε εκείνη την εποχή. Οι δύο φιγούρες είναι καθισμένες στις σκιές, αποφεύγοντας το φως, το οποίο μπορούμε να δούμε μόνο στον φωτισμένο τοίχο στο βάθος.

Το έργο αυτό παρουσιάστηκε στην έκθεση Ρουσινιόλ, Κάσας, και Κλαρασό που διεξήχθη στη Σάλα Παρές τον Οκτώβριο του 1890. Ακολούθησαν πολλές άλλες εκθέσεις, η τελευταία από τις οποίες έλαβε χώρα τον Μάρτιο του 1931, τρεις μήνες πριν το θάνατο του Ρουσινιόλ. Το εβδομαδιαίο περιοδικό L’Esquella de la Torratxa περιέγραψε το έργο αυτό ως εξής: «Μία φιλική πρόκληση. Οι δύο φίλοι καλλιτέχνες έχουν λάβει θέσεις με τα πινέλα τους ως όπλα, προκαλώντας ο ένας τον άλλον ποιος μπορεί να ζωγραφίσει τον άλλον καλύτερα... έχουν βγει και οι δύο κερδισμένοι, καθώς και οι δύο αντεπεξήλθαν εξίσου αποτελεσματικά σε αυτήν την παιχνιδιάρικη δοκιμασία».

Παρουσιάζουμε τον σημερινό πίνακα χάρη στο Μουσείο Κάου Φεράτ. : )

Υ.Γ. Μιας και μιλάμε για τη φιλία, εδώ μπορείς να διαβάσεις για φιλίες μεταξύ καλλιτέχνιδων και για το φεμινισμό στη Στοκχόλμη του 19ου αιώνα!