Εντουάρ Μανέ
Αν και οι συνθέσεις νεκρής φύσης ήταν ένα σημαντικό στοιχείο σε πολλούς από τους κυριότερους πίνακες του αβάν-γκαρντ καλλιτέχνη Εντουάρντ Μανέ, έδειξε διαρκές ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο είδος από το 1864 έως το 1865, όταν ζωγράφισε τα Ψάρια. Η επικέντρωση του Μανέ στις νεκρές φύσεις συνέπεσε με τη σταδιακή αποδοχή του είδους κατά τον 19ο αιώνα, εν μέρει λόγω της ανάπτυξης της μεσαίας τάξης, της οποίας τα γούστα αφορούσαν σε οικεία έργα με μέτριο οικονομικό κόστος. Αυτός ο πίνακας, όπως πολλές από τις συνθέσεις νεκρής φύσης του Μανέ, θυμίζει ολλανδικά πρότυπα του 17ου αιώνα. Η αμεσότητα της εκτέλεσης, οι τολμηρές πινελιές και η ευθύτητα του οπτικού πεδίου που εμφανίζονται στον καμβά, ωστόσο, υποδηλώνουν τους λόγους για τους οποίους το κοινό βρήκε το έργο του Μανέ τόσο ανορθόδοξο και συγκρουσιακό. Ενώ τα Ψάρια είναι πράγματι μια εικόνα της «νεκρής φύσης» (nature morte είναι ο γαλλικός όρος για τη νεκρή φύση), δεν υπάρχει τίποτα το «νεκρό» στο έργο: τα υλικά φαίνονται φρέσκα και η απόθεση των πινελιών ζωηρή. Ακόμα περισσότερο αναζωογονεί τη σύνθεση η τοποθέτηση του κυπρίνου, που εξισορροπεί την έντονη διαγώνια διάταξη των άλλων στοιχείων. Ο Μανέ δεν υπέβαλε ποτέ τις νεκρές φύσεις του στο επίσημο γαλλικό Σαλόνι, αλλά πιθανότατα τις πούλησε μέσω του αναπτυσσόμενου δικτύου γκαλερί τέχνης στο Παρίσι και τις έδωσε σε φίλους.
Λατρεύω τον Μανέ. Αν θέλεις να μάθεις περισσότερα για την επιρροή που άσκησε στους ιμπρεσιονιστές, δες το Μεγάλο Σεμινάριο για το Γαλλικό Ιμπρεσιονισμό εδώ!
ΥΓ. Δεν ήταν μόνο ο Μανέ που ζωγράφισε ψάρια! Εδώ θα βρεις «ψαρένιες» νεκρές φύσεις των πιο διάσημων ζωγράφων!