Johann Wilhelm Schirmer
Αυτός ο πίνακας ανήκει σε μια πρωτότυπη σειρά τεσσάρων έργων που εκτέθηκε στην Πινακοθήκη της Καρλσρούης το1855, αφιερωμένη στον αντιβασιλέα Φρειδερίκο και την αρραβωνιαστικιά του, Λουίζ της Πρωσσίας. Ο Σίρμερ απαθανάτισε όψεις των περίχωρων του Μπάντεν-Μπάντεν σε διαφορετικές ώρες της ημέρας χωρίς να επιδιώκει να τους προσδώσει κοσμολογικές προεκτάσεις. Παρόλο που προηγήθηκαν ακριβέστατες σπουδές εκ του φυσικού, ζωγράφισε τους πίνακες στο στούντιο. Δημιουργήθηκαν ένα χρόνο αφού τον κάλεσε ο αντιβασιλέας, όντας διευθυντής της νεοϊδρυθείσας σχολής του Ντάσελντορφ, στην Καρλσρούη.
Η κοιλάδα Γκερολντσάουερ φανερώνεται από τους ανατολικούς πρόποδες του λόφου του Λάισμπεργκ. Από την καλυμένη με βατομουριές πλαγιά του, η θέα απλώνεται προς τα νότια. Λίγες κατοικίες και ο μύλος της πόλης περιστοιχίζουν το φιδογυριστό ρυάκι Γκρόμπαχ και το δρόμο που ακολουθεί παράλληλη πορεία δίπλα του (ο πρόδρομος της σημερινής εθνικής οδού του Μέλανα Δρυμού, της Schwarzwaldhochstraße). Όπως σε ένα λεκανοπέδιο, το πρωινό φως λούζει το λιβάδι μπροστά από τον μύλο. Διαγώνια πάνω από το πριονιστήριο είναι η οδός Χελχάιζερβιγκ, μια λεπτή κορδελίτσα στο χρώμα της ώχρας στον ηλιόλουστο λόφο. Στο βάθος, η λεπτομερέστατα σχεδιασμένη οροσειρά του Μέλανα Δρυμού ολοκληρώνει τη σύνθεση: το Στάινμπεργκ, το Μπαντνερχούε με τις κορυφές Φόρφελντκοπφ, Λάνγκερτ, Ούρμπεργκ, Λάντσενκοπφ και Σόλμπεργκ.
Οι μακριές σκιές των δέντρων και οι σκοτεινές πλαγιές στα αριστερά, από τις οποίες αναδύονται πέπλα καπνού, υποδεικνύουν ότι η μέρα αυτή του πρώιμου φθινοπώρου, έχει μόλις ξεκινήσει. Η θέα του βόρειου Μέλανα Δρυμού σε κάνει να νιώθεις τη φρέσκια αρμόσφαιρα ενός φθινοπωρινού πρωινού. Δε σε καλεί μόνο να δεις, αλλά ταυτόχρονα, όπως τονίζει το μοτίβο της κυρίας με το παρασόλ που πλησιάζει, να περιπλανηθείς σε έναν διαυγή, βατό, ειρηνικό κόσμο.
Από ιστορικής πλευράς, Ο Σίρμερ ενστερνίστηκε την παράδοση της veduta που κυριαρχούσε πάντοτε στην τοπιογραφία του Μπάντεν. Ενώ η veduta επικεντρώνεται πρωτίστως σε μια αντικειμενικά ορθή θέαση ενός τμήματος της φύσης, κάποιες φορές ενισχυμένη από προσθήκες, ο Σίrμερ την ανύψωσε σε ψευδαίσθηση της στιγμής. Παρατηρούσε τη στιγμιαία όψη των ατμοσφαιρικών φαινομένων χωρίς (όπως έκαναν αργότερα οι ιμπρεσιονιστές) να τα αποκόπτει από το τοπογραφικό τους πλαίσιο ανεξαρτητοποιώντας τα από το κυρίως θέμα.
Παρουσιάζουμε το σημερινό έργο χάρη στην Κρατική Πινακοθήκη στην Καρλσρούη. Αν αγαπάς τα τοπία όσο κι εμείς, τσεκαρε σε παρακαλούμε τις Εκτυπώσεις DailyArt εδώ!
ΥΓ. Έχει ακούσει τα θαυμάσια τοπία των ζωγράφων της Σχολής του Ποταμού Χάντσον; Πρέπει να τα δεις. <3