Κλοντ Μονέ
«Πολλοί άνθρωποι γελούν μπροστά σ' αυτές τις παρασκευές· όσο για μένα, η καρδιά μου συσπάστηκε. Αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι καλλιτέχνες ονομάζουν τους εαυτούς τους ανατρεπτιστές, ιμπρεσιονιστές· παίρνουν έναν καμβά, χρώματα και πινέλα, τοποθετούν μερικούς τόνους τον ένα δίπλα στον άλλο και υπογράφουν το όλο θέμα... Τραγικά παραδείγματα ανθρώπινης ματαιοδοξίας, που χάνονται στην τρέλα...» έγραφε το Φιγκαρό το 1876 με αφορμή τη Δεύτερη Έκθεση Ιμπρεσιονιστών. Εκείνη την εποχή, οι πίνακας του Μονέ μπορεί να προσφέρονταν για περίπου 125€, ωστόσο σπάνια πωλούνταν. Ο Μονέ πολέμησε απελπισμένα ενάντια στη στενομυαλιά των κριτικών και του κοινού. Έπρεπε να περιμένει σχεδόν 20 χρόνια για οποιαδήποτε αναγνώριση. Πράγματι, κάποια στιγμή σχεδόν αποπειράθηκε ν' αυτοκτονήσει λόγω της φτώχειας και της κακοτυχίας του.
Γι' αυτόν τον πίνακα, ο Μονέ ταξίδεψε στον Σηκουάνα με μια βάρκα και απαθανάτισε το θέμα του από εκεί. Το αποτέλεσμα, φυσικά, δεν ήταν «ρεαλιστικό». Σίγουρα, η τοπογραφία της περιοχής είναι εύκολο να προσδιοριστεί· μπορεί κανείς να μιλήσει ακόμη και για ένα λιτό βιομηχανικό τοπίο για τα πρότυπα εκείνης της εποχής· αν και δεν είναι σε καμία περίπτωση μια συμβατική άποψη της Ρουέν με τον πανίσχυρο καθεδρικό της, αλλά απλώς το μικρό τμήμα που μπορούσε να δει κανείς μόνο από το σκάφος. Στο πρώτο πλάνο, ο γκριζοπράσινος Σηκουάνας εκτείνεται σε όλο το πλάτος της εικόνας και το σκάφος πιθανότατα βρίσκεται κάπως λοξά στο ποτάμι, γιατί η όχθη εμφανίζεται στο αριστερό άκρο της εικόνας. Σαν ένα staffage παλιού στιλ, ένα πλοίο με δύο ιστούς οδηγεί τη θέα προς το κέντρο, προς την πόλη και άλλα πλοία, αλλά η σιλουέτα της πόλης θολώνει στην ομίχλη. Παρόμοια με τον Πισαρό, ο Μονέ έχει δώσει έντονο ρυθμό και διασκορπίζει τον ορίζοντα· το νερό και τα σύννεφα ήταν πιο σημαντικά.
Μετά το 1894, ο Μονέ έγινε τελικά γνωστός και οι μεταγενέστεροι πίνακές του με νούφαρα έγιναν διάσημοι. Η υψηλή εκτίμηση για τον Μονέ σήμερα οφείλεται επίσης στη συνειδητοποίηση ότι στα μεταγενέστερα έργα του ανέπτυξε ζωγραφικές αρχές που τον κάνουν να εμφανίζεται ως πρόδρομος του μοντερνισμού.
Παρουσιάζουμε τον σημερινό πίνακα χάρη στην Κρατικό Μουσείο Τέχνης στην Καρλσρούη.
ΥΓ. Ο Κλοντ Μονέ ζωγράφιζε συχνά τα ίδια μοτίβα σε σειρές έργων, συμπεριλαμβανομένου του εμβληματικού καθεδρικού ναού της Ρουέν. <3
ΥΓ'. Αν θες να μάθεις περισσότερα για τον αγώνα του Μονέ για φήμη και αναγνώριση, δες το Μέγα Μάθημα Ιμπρεσιονισμού!