Εμίλ Κλάους
Μετά την εκπαίδευσή του στην Ακαδημία της Αμβέρσας, ο Εμίλ Κλάους άσκησε έναν συμβατικό, κοινωνικά εμπνευσμένο ρεαλισμό για περίπου δέκα χρόνια. Ξεκινώντας το 1883, ίδρυσε το στούντιό του στο χωριό Astene κοντά στη Γάνδη, όπου πήγε επίσης να ζήσει με την πάροδο των ετών. Οι απόψεις του Κλωντ Μονέ και των συνεργατών του, του οποίου το έργο ο Κλάους είχε δει στο Παρίσι και η δική του προτίμηση για τη ζωγραφική στο ύπαιθρο τον οδήγησαν γύρω στο 1890 σε ένα στυλ στο οποίο συνδυάζονταν ο ρεαλισμός και ο ιμπρεσιονισμός. Το 1904, μαζί με μερικούς ομοϊδεάτες του ίδρυσαν την ένωση Vie et Lumière (Ζωή και Φως). Επειδή τα μέλη επικεντρώνονταν κυρίως στην απεικόνιση φωτιστικών εφέ, τους δόθηκε το όνομα luminists από τους κριτικούς τέχνης. Αυτό το κίνημα ήταν η τελευταία μεγάλη μεταμόρφωση του ιμπρεσιονισμού στο Βέλγιο. Κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, ο Εμίλ Κλάους κατέφυγε στο Λονδίνο, όπου ζωγράφισε πολλές όψεις του Τάμεση. Όπως ο Γουίλιαμ Τέρνερ και ο Κλωντ Μονέ (αλλά λιγότερο εκτεταμένος στη διάλυση των μορφών και επίσης λιγότερο εκλεπτυσμένος), έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στη διάθλαση του φωτός στην υγρή ατμόσφαιρα και την ομίχλη του Λονδίνου.
Παρουσιάζουμε το σημερινό έργο χάρη στα Βασιλικά Μουσεία Καλών Τεχνών του Βελγίου.
ΥΓ. Δες την εξαιρετική συλλογή των βασιλικών μουσείων καλών τεχνών του Βελγίου με τα κυριότερα έργα. <3
ΥΓ'. Ο ιμπρεσιονισμός ήταν εξαιρετικά σημαντικός για τους καλλιτέχνες στις αρχές του 20ου αιώνα. Μπορείς να μάθεΙς περισσότερα για αυτό το φαινόμενο από το μάθημά μας Mega Impressionism Course.