Paul Signac
Ήταν η έκθεση του Κλοντ Μονέ το 1880 που έκανε τον Πολ Σινιάκ να παρατήσει τη σχολή και να γίνει ιμπρεσιονιστής. Ο Σινιάκ ακολούθησε τότε το χειμαρώδες στιλ του Μονέ· η ακριβής σύνθεση αυτής της νεκρής φύσης σε ένα ανυψούμενο τραπέζι (που παρουσιάζουμε σήμερα) έχει τις περισσότερες αξιώσεις σε σχέση με τα υπόλοιπα έργα του στις αρχές της δεκαετίας του 1880.
Το γαλαζοπράσινο βιβλίο στην μπροστινή άκρη του τραπεζιού με τον αναγνωρίσιμο τίτλο, Κάτω από τον ήλιο, είναι το διακριτικό γνώρισμα αυτού του πίνακα. Ο πολυδιαβασμένος Πολ Σινιάκ, του οποίου η βιβλιοθήκη αναφέρεται στις πρώτες του βιογραφίες, σίγουρα δεν το επέλεξε μονάχα λόγω του χρώματός του. Το ταξιδιωτικό χρονικό του Γκυ ντε Μονπασάν, εκδομένο έναν χρόνο πριν, ταίριαζε με το σχέδιο ζωής του. Αργότερα, ο Σινιάκ μετακόμισε στη Μεσόγειο και ταξίδευε όλη του τη ζωή. Το 1884, ωστόσο, πήρε μέρος για πρώτη φορά στο Σαλόνι των Ανεξάρτητων και γνώρισε τον Ζορζ Σερά. Με αυτόν ανέπτυξε το στιλ του ντιβιζιονισμού.
Αν σου αρέσουν οι πουαντιγιστές και οι μετιμπρεσιονιστές όσο και σ'εμάς, τσέκαρε σε παρακαλούμε τα θρυλικά Ημερολόγιά μας για το 2024, γεμάτα πανέμορφα έργα, στο DailyArt Shop!
ΥΓ. Οι μετιμπρεσιονιστές λάτρευαν να ζωγραφίζουν νεκρές φύσεις, ίσως διότι τους επέτρεπαν να πειραματιστούν με χρώμα και τεχνική. Τσέκαρε αυτές τις πεντανόστιμες φρουτένιες νεκρές φύσεις του Πολ Σεζάν και σύγκρινέ τες με νεκρές φύσεις του Πολ Γκογκέν!