Μοέμα

Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε μια όμορφη ιθαγενής κοπέλα που λεγόταν Μοέμα. Ανήκε στην φυλή Τουπινάμπας (Tupinambás), που κατοικούσε στη Βραζιλία τον 16ο αιώνα. Μια μέρα εμφανίστηκε εκεί ένας ναυαγός. Είχε έρθει από την Ευρώπη και ονομαζόταν Ντιόγκο (Diogo). Ο ναυαγός κέρδισε γρήγορα την εμπιστοσύνη της φυλής καθώς και την καρδιά της Μοέμα. Οι δύο τους ήταν ερωτευμένοι και ζούσαν ευτυχισμένοι. Η ιστορία θα μπορούσε να τελειώσει εκεί με ένα χαρούμενο τέλος, αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Λίγο καιρό μετά τη συνάντηση του με την Μοέμα, ο Ντιόγκο γνώρησε την Παραγκουάτσου (Paraguaçu), η οποία ζούσε σε μια γειτονική φυλή. Την ερωτεύτηκε και... μπορείτε να φανταστείτε τι συνέβη: εγκατέλειψε τη Μοέμα. Όταν εμφανίστηκε ένα πλοίο και ο Ντιόγκο είχει την ευκαιρία να επιστρέψει στο σπίτι του, πήρε μαζί του την καινούργιά του αγάπη, την Παραγκουάτσου . Βλέποντας το πλοίο να φεύγει, η Μοέμα προσπάθησε να κολυμπήσει για να τον φτάσει, φωνάζοντας το όνομα του, ενώ το σκάφος χανόταν στον ορίζοντα. Ηττημένη από την αγάπη και από τη θάλασσα, η όμορφή ιθαγενής παραδόθηκε στο θάνατο και πνίγηκε. Αυτή η ιστορία βασίζεται στο επικό ποίημα Καραμούρου (Caramuru), που γράφτηκε το 1781 από τον Φρέι ντε Σαντα Ρίτα Ντουράο (Frei de Santa Rita Durão).

Ο Βίκτωρ Μερέιγες (Victor Meirelles) (1832-1903), ο οποίος εκτός από ζωγράφος ήταν ένας αγαπημένος καθηγητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών, ζωγράφισε τη σκηνή του τι θα είχε συμβεί στη Μοέμα μετά το τέλος της ιστορίας "το σώμα της άψυχο στην ίδια παραλία όπου είδε τον Ντιόγκο για πρώτη φορά". Είναι ένα εξιδανικευμένο πορτρέτο του μυθικού χαρακτήρα των πρώτων κατοίκων της Βραζιλίας.

- Ρούτ Φερέιρα (Rut Ferreira)