Πωλ Σεζάν
Ο Πωλ Σεζάν ήταν Γάλλος καλλιτέχνης και μεταϊμπρεσιονιστής ζωγράφος του οποίου το έργο έθεσε τα θεμέλια της μετάβασης από την αντίληψη του 19ου αιώνα για την καλλιτεχνική προσπάθεια σε έναν νέο και ριζικά διαφορετικό κόσμο της τέχνης τον 20ο αιώνα. Οι συχνά επαναλαμβανόμενες, διερευνητικές πινελιές του Σεζάν είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικές και ξεκάθαρα αναγνωρίσιμες. Χρησιμοποίησε χρωματιστά επίπεδα και μικρές πινελιές που δημιουργούνται για να σχηματίσουν πολύπλοκα πεδία. Οι πίνακες μεταφέρουν την έντονη σπουδή του Σεζάν για τα θέματά του. Ο Σεζάν λέγεται ότι αποτέλεσε τη γέφυρα μεταξύ του ιμπρεσιονισμού του τέλους του 19ου αιώνα και της νέας γραμμής καλλιτεχνικής έρευνας των αρχών του 20ού αιώνα, του κυβισμού. Τόσο ο Ματίς όσο και ο Πικάσο λέγεται ότι είπαν ότι ο Σεζάν «είναι ο πατέρας όλων μας». Τα έργα του Σεζάν απορρίφθηκαν πολλές φορές από το επίσημο σαλόνι στο Παρίσι και γελοιοποιήθηκαν από κριτικούς τέχνης όταν εξέθετε μαζί με τους ιμπρεσιονιστές. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Σεζάν θεωρείτο δάσκαλος από τους νεότερους καλλιτέχνες που επισκέπτονταν το στούντιό του στην Αιξ. Μετά τον θάνατο του Σεζάν το 1906, οι πίνακές του εκτέθηκαν στο Παρίσι σε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση που θύμιζε μουσείο τον Σεπτέμβριο του 1907. Η αναδρομική έκθεση Σεζάν του 1907 στο Σαλόν του Φθινοπώρου επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την κατεύθυνση που πήρε η πρωτοπορία στο Παρίσι, ενισχύοντας τη θέση του ως ένα από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες του 19ου αιώνα και την έλευση του κυβισμού. Εμπνευσμένοι από τον Σεζάν, δύο από τους νεότερους καλλιτέχνες έγραψαν: «Ο Σεζάν είναι ένας από τους σπουδαιότερους από αυτούς που άλλαξαν την πορεία της ιστορίας της τέχνης... Από αυτόν μάθαμε ότι το να αλλάζεις το χρώμα ενός αντικειμένου σημαίνει ότι αλλάζεις τη δομή του. Το έργο αποδεικνύει χωρίς αμφιβολία ότι η ζωγραφική δεν είναι —ή δεν είναι πλέον— η τέχνη της μίμησης ενός αντικειμένου με γραμμές και χρώματα, αλλά το να δίνεις πλαστική [στερεά] μορφή στη φύση μας». (Ο Αλμπέρ Γκλεζ και ο Ζαν Μετσανζέ στο Ντι "Κιουμπίσμ", 1912)
Οι εξερευνήσεις της γεωμετρικής απλοποίησης και των οπτικών φαινομένων του Σεζάν ενέπνευσαν τον Πικάσο, τον Μπρακ, τον Μετσανζέ, τον Γκλέζ, τον Γκρις και άλλους να πειραματιστούν με όλο και πιο περίπλοκες πολλαπλές απόψεις του ίδιου θέματος και τελικά στη διάσπαση της φόρμας. Έτσι, ο Σεζάν πυροδότησε έναν από τους πιο επαναστατικούς τομείς καλλιτεχνικής έρευνας του 20ου αιώνα, που επρόκειτο να επηρεάσει βαθιά την ανάπτυξη της μοντέρνας τέχνης. Ο Πικάσο αναφέρθηκε στον Σεζάν ως «ο πατέρας όλων μας» και τον υποστήριξε ως «τον ένα και μοναδικό δάσκαλό μου!». Άλλοι ζωγράφοι όπως ο Εντγκάρ Ντεγκά, ο Πιέρ-Ωγκύστ Ρενουάρ, ο Πωλ Γκωγκέν, ο Kαζιμίρ Mάλεβιτς, ο Ζορζ Ρουό, ο Πάουλ Κλέε και ο Ενρί Ματίς αναγνώρισαν την ιδιοφυΐα του Σεζάν.