ونسان ون گوگ
احتمالاً قبلاً این مورد را شنیده اید، اما اجازه دهید به داستان گوش دهیم و رویدادها را تشریح کنیم. از آنجایی که ما با جناس شروع کرده‌ایم، می‌خواهم تا روزنامه‌نگاری «تابستانی» پیش بروم و «شش واقعیتی را که درباره جنون ون گوگ نمی‌دانستید» ارائه دهم/آماده‌اید؟
1- احساس عدم تولید؟ چرا مدتی را در یک موسسه روانپزشکی نمی گذرانید؟ پربارترین مرحله هنری ون گوگ درست پس از ترک مرحله در سن رمی دو پروونس اتفاق افتاد. او 75 نقاشی و بیش از 100 طراحی و طرح را تنها در 70 روز به پایان رساند.
2- پس آیا خریدن انگشتر الماس برای او هدیه معناداری است؟ به گفته برنادت مورفی، نویسنده "گوش ون گوگ: داستان واقعی"، نقاش گوش خود را به گابریل، خدمتکار اتاقی در فاحشه خانه، داد. این ژست قرار بود او را از آسیب دوران کودکی (گزیده شدن توسط سگ) خلاص کند.
3- تنهایی سعادت است، هرچند ممکن است تا حدودی توسط نبوغ تحمیل شود. استیون نایفه، یکی از نویسندگان «ون گوگ: زندگی»، اظهار داشت که هیچ کس نمی تواند با توهمات، خلق و خو و از دست دادن حافظه نقاش همزیستی کند.
4- نینکه باکر، محقق موزه ون گوگ، معتقد است که نقاش از ترکیبی از صرع لوب تمپورال و اختلال دوقطبی رنج می‌برد، اگرچه تشخیص‌های پس از مرگ بسته به تخصص فردی که تشخیص می‌دهد متفاوت بوده است. در میان تشخیص‌های ارائه شده می‌توان به بیماری‌هایی مانند پورفیری متناوب حاد، بیماری منیر یا اختلال شخصیت مرزی اشاره کرد.
5- تئو، برادر وینسنت، نه تنها در طول زندگی از نقاش حمایت کرد، بلکه در هنگام مرگ در کنار او ماند. برادران به طور مداوم برای یکدیگر نامه می نوشتند، بنابراین نامه های آنها منبع بزرگی از روابط آنها و همچنین ثبت احساسات و ایده های نقاش است. وینسنت در این تأمل الهام‌بخش درباره خلق هنری، فوبیای یک بوم خالی را می‌گوید: «نمی‌دانی چقدر فلج‌کننده است، آن خیره شدن از روی بوم خالی که به نقاش می‌گوید تو نمی‌توانی کاری انجام دهی. بوم نگاهی احمقانه دارد و برخی از نقاشان را مسحور خود می کند، به طوری که خودشان تبدیل به احمق می شوند.
6 - تصور کنید که در خودکشی خود شکست خورده اید. ون گوگ با هدف قرار دادن قلب خود، یک هفت تیر جیبی شلیک کرد که به اندازه کافی قدرتمند نبود تا به دنده ها نفوذ کند و بنابراین به هیچ عضوی برخورد نکرد. با این حال، او به زودی پس از جراحات ناشی از مرگ خواهد مرد. تئو پس از مرگ برادرش به همسرش نوشت: «تا زمانی که همه چیز تمام نشد، کنارش را ترک نکردم».
دو چیز که اغلب نمایانگر تصویر بزرگتر نیستند در این مقاله وجود دارد - فهرست ها و شرایط روانی. با این حال، افراد با فهرستی از شرایطی که قضاوت واقعی را مبهم می کند، تعریف می شوند.
آرتور دیوس دیونیزیو