تکنیک امپرسیونیست کلود مونه در برخوردش با سطح دریا را میتوان به طور کامل توسعه داد. سایهها، انعکاسها و حرکات در مجموعهای از ضربههای کوتاه و منحنی قلم مو با رنگدانههای خالص و مخلوط نشده به تصویر کشیده میشوند. اگر کسی نقاشی را از دور در حالی که با چشمانی نیمه باز نگاه میکند، بررسی کند، عناصر با هم به یک وحدت بصری میرسند و سطح نقاشی تقریبا در حال لرزش به نظر میرسد - دقیقا مانند یک روز گرم تابستانی کنار دریا، جایی که سطح آب توسط باد شکسته میشود و تبدیل به یک میلیون آینه کوچک و درخشان میشود. این همان احساسی است که مونه آرزو داشت، همانطور که آن روز در صخرههای پورویل در سال 1882 تجربه کرد، منتقل کند.
چه آب و هوای خوبی! تا فردا!