جواهر میدلهام که در سال 1985 در امتداد جاده ای از ابی جرولکس به قلعه میدلهام در ونسلیدیل، یورکشایر شمالی کشف شد، یک آویز طلایی است که دارای یاقوت کبود بزرگی است که بالای صحنه تثلیث در جلو نصب شده است و پانزده قدیس که صحنه ای از عیسی مسیح را احاطه کرده اند. پشت این جواهر احتمالاً توسط یک زرگر لندنی ساخته شده است و مانند بسیاری از قطعات مشابه، نشانه هایی از تعمیر را نشان می دهد. طراحی شده برای پوشیدن روی سینه، به احتمال زیاد توسط یک زن با موقعیت بالا در اختیار داشت.
اگرچه بسیاری از طراحی مذهبی گنجانده شده بر روی جواهر آشنا هستند، جواهر میدلهام احتمالاً یک قطعه بسیار شخصی بود. یاقوت کبود به دلیل قدرت خنک کنندگی، ترویج پاکدامنی در پوشنده، و توانایی آن در تشویق خدا به نگاه خیرخواهانه به پوشنده ارزش داشت. در قسمت جلو، کتیبه لاتین در حاشیه نوشته شده است: «اینک بره خدا که گناهان جهان را می برد» همراه با عبارت «به ما رحم کن». مهمتر از همه، این کتیبه حاوی کلمه "آنانی زاپتا" است که برای محافظت در برابر اثرات صرع ذکر شده است. نگین را میتوان با لغزش پنل پشتی باز کرد و وقتی پیدا شد، منسوجات ابریشمی و ریشههای درون آن وجود داشت. این احتمال وجود دارد که این محفظه در ابتدا برای نگهداری مدالیون مومی با یک صحنه مذهبی در نظر گرفته شده باشد. این جواهر ممکن است برای محافظت از صاحب آن در برابر خطرات زایمان باشد، که در اواخر دوره قرون وسطی، زنان ثروتمند و فقیر را به طور یکسان تحت تأثیر قرار می داد.
جواهرات میدلهام یکی از بسیاری از یافتههای قرون وسطایی جالب مرتبط با قلعه میدلهام است، یک دژ مهم شمالی که قدمت آن به قرن دوازدهم بازمیگردد و بعدها به خانه اصلی پادشاه بدنام انگلستان ریچارد سوم تبدیل شد.
- استفانی