آزادی هدایتگر مردم

امروز فرانسوی‌ها روز ملی‌شان را جشن می‌گیرند که یاد فتح باستیل در ۱۴ ژوئیه سال ۱۷۸۹، نقطه‌ی عطف انقلاب کبیر فرانسه را گرامی می‌دارد. 

نقاشی امروز ارتباطی به انقلاب کبیر فرانسه ندارد اما نماد مشخصی از فرانسه و هنر فرانسه است. اثر آزادی هدایتگر مردم، یاد انقلاب ژوئیه‌ی سال ۱۸۳۰ را گرامی می‌دارد که سلطنت شاه شارل دهم فرانسه را سرنگون کرد. زنی که مظهر مفهوم کلی اثر و خدای آزادی است، درحالیکه پرچم انقلاب فرانسه را در یک دست دارد- پرچم سه‌رنگی که همچنان پرچم ملی فرانسه است- و در دست دیگر تفنگ سرنیزه‌داری را به اهتزاز درمی‌آورد، مردم را به سمت سنگر و اجساد بر زمین افتاده هدایت می‌کند. این شخصیت از آزادی را که با نام ماریان نیز شناخته می‌شود، نمادی از کشور و جمهوری فرانسه می‌دانند. 

مبارزان از اقشار مختلف جامعه‌اند، از بورژوازی (قشر متوسط) که با مرد جوان کلاه سیلندری به سر و دانشجویی از اِکول پلی‌تکنیک معروف که کلاه دو‌لبه‌ی بیکورن سنتی به سر دارد، نشان داده شده‌است گرفته تا کارگر مدنی انقلابی که پسری که دو تپانچه در دست دارد، نمایشگر آن است. آنچه که میان آنها مشترک است، اشتیاق و عزم راسخ در چشمانشان است. به جز پرچم که در دست آزادی است، سه‌رنگ بسیار ریز دومی در دوردست قابل تشخیص است که بر فراز دو برج نوتردام در پروازست. 

هویت مردی که کلاه سیلندری به سر دارد، بسیار مورد بحث قرار گرفته‌است. فرضیه‌ای که آن مرد را خودنگاره‌ای از دولاکروا می‌دانست توسط مورخان مدرن هنر تایید نشد. در اواخر قرن نوزدهم میلادی، گفته شد که این مدل، اتین آراگو، کارگردان تئاتر است؛ دیگران بر این باور بودند که مدل، فردریک ویلو، سرپرست آینده‌ی موزه لوور است اما در این مورد اتفاق نظری وجود ندارد. 

فردا می‌بینیمتان!