در سال 1405، جان تورنتون شیشهگر، توسط رییس و بخش دانشگاه یورک موظف شد تا پنجرهای عظیم، و چند طبقه را در انتهای شرقی کلیسا نصب کند. موضوع آخرالزمان بود، و برای اتمام کار به تورنتون سه سال زمان داده شد. پنجرهها در مجموعهای از گروهها دستهبندی شدند که هرکدام براساس موضوع متفاوت بود. قسمت بالای پنجره به خداوند پدر آسمانی اختصاص داده شده و در زیر، صحنههایی از عهد عتیق دیده میشود و در ردیفهای پایینی پنجره تصاویری از اهداکنندگان اصلی این پروژه وجود دارد. این قطعه در مرکز پنجره گنجانده شده است، یک مجموعه متشکل از 81 قطعه که صحنههای آخرالزمانی را نشان میدهند که نه تنها در کتاب مقدس بلکه در دستنوشتههای متمرکز بر این موضوع هم عموما یافت میشوند.
یازدهمین ردیف از این صحنههای آخرالزمانی شامل سه صحنه از زندگی سنت جان انجیل نویس است، که بهطور گستردهای در قرون وسطی به عنوان نویسنده کتاب مکاشفه، که در افسانهی طلایی بسیار محبوب شرح داده شده، شناخته میشد-یک مجموعه پر خواننده از زندگی قدیسین. در اینجا سنت جان پس از تحمل شکنجه به دست امپراطور دومیتیان برای موعظههایش به جزیرهی یونانی پاتموس تبعید میشود. مطابق با تصاویر پنجره،جان پروژهی آموزشی را شروع کرد و الهامی الهی دریافت کرد تا گزارشی از کتاب مقدس بنویسد.
پنجرهی بزرگ شرق تحت چندین پروژهی محافظتی قرار گرفته است که جدیدترین آنها در سال 2011 آغاز شد. در سال 2016، تلاشهای این کمپین بالاخره آشکار شد، بخش زیادی از پنجره در شکوه و جلال اصلی خودش نمایان شد.
-استفنی اسکینون