پیشگو و سربازان

ولنتین دو بولونی (1592-1632) یک نقاش فرانسوی و از پیروان صادق کاراواجو بود. او نقاش چیره دستی بود که بسیاری از تکنیک‌هایی را که از کاراواجو آموخته بود مورد استفاده قرار داد و ورای واقع‌گرایی رفت تا سبک هنری مختص خودش را خلق کند. 

اطلاعات چندانی از زندگی اولیه دو بولونی در دسترس نیست اما اولین بار در سال 1620 و در ایتالیا از او نام برده شد، جایی‌که تحت نظر نقاش فرانسوی سیمون ووئه تحصیل می‌کرد. دو بولونی به شدت تحت تاثیر سبک کاراواجو قرار داشت و درست مثل او به نقاشی کردن مستقیما از مدل‌هایی که مردم عادی را درحال چرخیدن و لذت بردن از زندگی خیابانی، کارت بازی کردن، موسیقی و عیش و نوش در میخانه ها نشان می‌داد می‌پرداخت; این به منزله‌ی رد آرمان‌های رافائل و میکل‌آنژ بود که در آن زمان بسیار محبوب بودند. هم دو بولونی و هم کاراواجو از نورپردازی بسیار واضحی از سایه روشن‌ها استفاده می‌کردند تا درامای صحنه‌ی مخصوص سبک تنبریست را ایجاد کنند که در آن زمان در نقاشی دوره‌ی باروک بسیار محبوب بود و اعتبار آن به کاراواجو داده می‌شود.

نمونه‌ای از اینکه چگونه دو بولونی از کاراواجو فراتر رفت را می‌توان در نقاشی "پیشگو و سربازان" مشاهده کرد، جایی‌که او از تکنیک‌هایش استفاده می‌کند تا بیننده را به درون اثر خود ببرد. این نقاشی گروهی از سربازان را نشان می‌دهد که به دور میزی جمع شده‌اند درحالی‌که پیشگویی برای یکی از آن‌ها کف‌بینی می‌کند. پشت سر او یک شخص مرموز درحالی‌که انگشت اشاره‌اش را روی لب‌هایش قرار داده گویی که بخواهد ما را ساکت نگه دارد در حال جیب‌بری از پیشگو است. هم‌چنان که داستان این نقاشی آشکار می‌شود یک کودک خردسال به تقلید از دزد از خود او جیب‌بری می‌کند. او با کشیدن فیگوری که پشتش به ما است این احساس را به ما می‌دهد که ما هم در تابلو هستیم. عدم وجود کف اتاق در این اثر این امکان را به بیننده می‌دهد که به شرکت کننده‌ای فعال تبدیل شود گویی ما در همان سطحی ایستاده‌ یا نشسته‌ایم که کاراکترها قرار دارند. کنتراست شدید و تاثیر نورافکنی نقاشی را به اثری نمایشی و قوی برای مشاهده تبدیل می‌کند. در این نقاشی شاهد یکی دیگر از تکنیک‌های دو بولونی هستیم، گسترش فضای نقاشی به فراسوی کادر به گونه‌ای که بیننده احساس می‌کند بخشی از صحنه است. 

ولنتین دو بولونی در ایتالیا به شهرت رسید اما آثار او به صورت گسترده‌ای در فرانسه گردآوری شده بود جایی‌که نقاشی‌هایش برای تزیین اتاق خواب لویی چهاردهم در کاخ ورسای انتخاب شده بودند. کارهای باقی مانده از او به 75 اثر می‌رسد; در کمال تعجب دو بولونی تا سال 2016 که آثارش در موزه هنر متروپولیتن به نمایش درآمد هرگز نمایشگاه تک‌نگاری نداشته است.

- هایدی وربر