باغِ خانه ی سُرُلا

نگاره ی امروز را با سپاس از نِمایشکده ی سُرُلا پیشکشتان می کنیم. این زیباترین نِمایشکده در شهر مادرید است :) لذّت ببرید!

سُرُلا بسیار دل-فریفته ی باغ های آلکازار در شهر سِویل و باغ الحَمبرا در شهر گِرانادا بود. از این رو، در میانِ سال های 1910 و 1917 آن باغ ها را الگویی گرفت برای بَرسیدَنِ(designing) باغی در خانه و استودیوی تازه اش در مادرید. او در فازِ پایانیِ پیشه اش، به این دو باغِ آندُلوسی همواره سر می زد و می نِگاشتشان. این باغ ها سرچشمه ی فَرینِ(principal) انگیزه-بخش به او برای در هم آمیختنِ و رایاندَنِ(ordering) نور، آب و رنگ به درونِ معماری بودند. 

باغِ خانه ی سُرُلا دَرآختِ(subject) دوست-داشته ی او در واپسین نگاره هایش شد، زیرا بِگِرتیدن(concieving) و بَرسیدَنِ این باغ از دیدِ یک نگارگر انجام شده بود. برخی از نگاشته های سُرُلا بخش های گوناگونِ باغ را نشان می دهند. کانونِ برخی دیگر از نگاشته هایش بر روی اثرِ شِید(نور) است بر رنگ های زیبای گُل-بَستَرها، یک گُل-بوته، و یا یک تَک-گلدان، که در یک گوشه و یا بر کناره ی حوض° چشمِ ما را به سوی خود می کشد. ستون ها و تن-دیس ها با به کارگیریِ بسیاری گونه های دیگر از رنگِ روغن نگاشته شده اند، که هَمنِهِش(composition)هایی جالب و بازی با پَرگاسیک(perspective) را پدید آورده اند. این ویژگی ها  گام-به-گام آگِرتِشِ(perception) ما را دگرگون می کنند. آن ها کم-کم فضا را آشکار می کنند و با این کار° تجربه ی ما را غِنا می بخشند، انگار که باغ ° خودش را به-آهستگی در برابرِ ما می گشاید.

آیا می خواهید بیش-تر درباره ی خُ-آکین سُرُلا بدانید؟ ما شما را فرا می خوانیم به خواندنِ نوشتارِ "هشت چیز که همگان باید درباره ی خُ-آکین سُرُلا بدانند" در مجله ی برخطِ(online) ما به نامِ روزنامه ی هنرِروزانه.