این نمایشگاه کلود مونه در سال ۱۸۸۰ بود که باعث شد پل سینیاک مدرسه را ترک کند و به یک امپرسیونیست تبدیل شود. سینیاک در آن زمان از سبک نقاشی مونه پیروی میکرد؛ ساختار دقیق طبیعت بیجان او روی یک میز بلندشده (که امروز ارائه میدهیم) سختترین آنان در اوایل دهه ۱۸۸۰ بود.
کتاب سبز-آبی روی لبه جلوی میز با عنوان قابل تشخیص، در آفتاب (Au Soleil)، مشخصهی قابلتوجه تصویر است. پل سینیاک، که به کتابخانهاش در اولین زندگینامهها اشاره میشود، مطمئنا آن را فقط به خاطر رنگش برای این طبیعت بیجان انتخاب نکرده است. سفرنامه گی دو موپاسان که سال پیش منتشر شد، با برنامه زندگی او مطابقت داشت. سینیاک بعدتر به مدیترانه نقل مکان کرد و تمام زندگی خود را سفر کرد. اما در سال ۱۸۸۴ او برای اولین بار در اولین سالن هنرمندان مستقل شرکت کرد و با ژرژ سورا آشنا شد. با او تکنیک تفکیکگری را توسعه داد.
اگر به اندازه ما عاشق نقطهچینها و پست امپرسیونیستها هستید، لطفاً تقویمهای فوقالعاده سال ۲۰۲۴ دیلیآرت ما را که پر از آثار هنری زیبا است، در فروشگاه دیلیآرت ببینید!
پ.ن: پستامپرسیونیستها عاشق نقاشی طبیعت بیجان بودند، شاید به این دلیل که به آنها اجازه میداد با رنگ و تکنیک آزمایش کنند. این آثار طبیعت بیجان میوههای خوشمزه اثر پل سزان را ببینید و آنها را با آثار پل گوگن مقایسه کنید!