برای چه؟

امروز سالگردِ پایانِ جنگِ جهانیِ اوّل است. جنگی که طیِ آن بیش از 70 میلیون نیروی نظامی (از جمله 60 میلیون اروپایی) واردِ درگیری شدند. در این جنگ، بیش از 9 میلیون نظامی و 7 میلیون غیرنظامی (شاملِ قربانیانِ نسل‌کشی) جانِ خود را از دست دادند. میزانِ تلفات بر اثرِ پیشرفتهای فنّی و صنعتیِ نیروهای متخاصم و همچنین به بن‌بست خوردنِ راهبردهای سیاسی (که خود ناشی از طاقت‌فرسا شدنِ جنگ در جبهه‌ها بود) تشدید شد. این یکی از مرگبارترین درگیری‌های تاریخ بود و راه را برای تغییراتِ سیاسی بزرگ از جمله وقوعِ انقلاب در بسیاری از کشورهای درگیر، هموار کرد.

امروز می‌خواهیم تابلویی را ارائه بدهیم که توسطِ هنرمندِ کانادایی، فردریک هرسمن وارلی خلق شده. (بله قول می‌دهم که بیش از این به هنرمندانِ کانادایی بپردازم!) متنِ امروز را همکارِ جدیدِ ما نورمن نوشته است.

وارلی در سالِ 1881 و در شفیلدِ انگلستان متولّد شد. پس از تحصیل در شفیلد و آنتورپ، در سالِ 1912 به کانادا مهاجرت کرد. در سالِ 1918 دولتِ کانادا رسماً او را به عنوانِ هنرمندِ جنگ برگزید ولی وارلی خیلی زود از مشاهدۀ کشتارهای فجیعِ این جنگ دلزده شد. در سال 1920 به بنیانگذارانِ گروهِ هفت پیوست که اعضای آن مناطقِ وحشیِ کانادا را به تصویر می‌کشیدند.

تابلوی برای چی؟ در موزۀ جنگِ کانادا در شهرِ اتاوا قرار دارد. مردی که در سمتِ چپِ تصویر و در  زیرِ آن آسمانِ سربی نشسته، گاریِ از راه رسیدۀ حاملِ اجسادِ کسانی که به تازگی کشنه شده‌اند را برای دفن در گورستانی محقّر تحویل می‌گیرد؛ و گویی از فرطِ خستگی به سختی دارد خودش را نگه می‌دارد. در پیش‌زمینۀ تصویر، خودِ زمین در اثرِ گلوله‌باران تکّه‌پاره شده و پر است از زباله های جنگ. یکی از گورکن‌ها، خسته از کارِ بی‌پایان به بیلِ خود تکیه داده است. پرتوی خاکستری از نور، گورکن‌ها را روشن می‌کند و احتمالاً امیدی برای آینده در دل دارد.

نویسندۀ متن: نورمن کلارک