امروز ماه ویژهمان را با مجموعهی بینظیر آکادمی هنرهای زیبای پنسیلوانیا آغاز میکنیم. امیدواریم که از آن لذت ببرید! :)
در سال ۱۸۳۶ م.، مجسمهساز سبک نئوکلاسیک آمریکایی به نام هیرام پاورز، از ایالات متحده به فلورانس مهاجرت کرد، شهری که در آن استعداد او به سرعت شناخته شد و کارگاه هنریاش به جاذبهی مهمی برای آمریکاییهایی تبدیل شد که مشغول گردشگری در تور بزرگ (Grand Tour) بودند. پاورز حدود سال ۱۸۳۹ م.، شروع به خلق مجسمههای ایدهآل با موضوعات قهرمانانه یا اسطورهای کرد. مشهورترین اثر او، برده یونانی (۱۸۴۲ م.)، در انگلستان و آمریکا به نمایش گذاشته شد، جایی که هم تحسین بسیاری را برانگیخت و هم به دلیل برهنگیاش معروف شد.
مجسمهای که امروز به نمایش میگذاریم نمونهای عالی از رویکرد پاورز و انعطاف او در برخورد با سوژهی آثارش است. نمونهی گچی برای پروسرپاین (نسخهی رومی پرسهفونه، الههی یونانی بهار) در سال ۱۸۴۳ م. تکمیل شد. در نخستین نسخه مرمرین، سینهها و شانههای پروسرپاین از سبدی پر نقش و نگار گل پدیدار میشود. نسخههای مرمرین بعدی مانند این نسخه، به دلیل هزینه بالایی که حکاکان ایتالیایی هنگام اجرای سبد و گلها در نسخههای تکراری متحمل شدند، پایان سادهتری دارند. پروسرپاین محبوبترین سردیس ایدهآل پاورز بود؛ او نزدیک به دویست (!) نسخهی تکراری مرمرین از آن را در مقیاس کامل و کوچکتر خلق کرد.
پ.ن. داستان پرحاشیهی پروسرپاین منبع الهام هنرمندان بسیاری در طول تاریخ بودهاست. ببینید که چطور افسانهی بهار در این ۳ شاهکار هنری به نمایش درآمده است. اگر میخواهید دانش خود را دربارهی اسطورهشناسی یونانی بسنجید، حتما به آزمونک تاریخ هنر ما سر بزنید!