سیطره

در سال 1863 والدین فردریک استوارت چِرچ در حال آماده ساختن وی برای ورود به دنیای تجارت بودند. اما با اوج گرفتن جنگ داخلی آمریکا نام او بری اعزام به توپخانه‌ی سبُک تجاری شیکاگو درآمد. دو سال بعد، هنگام بازگشت از برخی خشن‌ترین لشکرکشی‌های جبهه‌ی غربی جنگ، چرچ جاه‌طلبی‌های تجارتی‌اش را کنار گذاشت و به نیویورک رفت تا هنرمندی پیشه کند.

گرچه او کارش را ابتدا به عنوان گراوورساز نشریه‌ی Harper’s Weekly شروع کرد، این حرفه‌ی نقاشی بود که متدی متفاوت به او داد تا از طریق آن شور و شوقی را بیابد که همواره در اِچینگ‌هایش در تلاش برای یافتن آن بود. سیطره یک زن و یک شیر را با رنگ‌های امپرسیونیستیِ روشنی نشان می‌دهد که هنگام راه رفتن یکدیگر را در آغوش گرفته‌اند. شیر در حینی که دست زن را بر سر خود دارد، پوزه‌اش را به او می‌مالد، در حالی که به معنای واقعی کلمه از کفل به او چسبیده است.

در حالی که چرچ اغلب تدابیر بیشتری می‌اندیشید تا چشم‌انداز محیط فیگورهایش را مشخص سازد، پس‌زمینه‌ی سیطره چنان در رنگ پوشیده شده که به سختی می‌توان خط افق را در آن تشخیص داد، و غباری که در اطراف سوژه‌ها پدیدار است آن‌ها را در پرده‌ای تیره محصور کرده که ارجاعی به لباس زن است. این امر باعث می‌شود تا شیر حتی از او هم یکدست‌تر و یکپارچه‌تر به نظر بیاید، زیرا رنگ یال اوست که بر ترکیب‌بندی حکمفرماست.

رنگ طلایی یال شیر با زمین زیر پای او تکمیل می‌شود، درحالی که رنگ صورتی، بنفش و سفید پیراهن شفاف زن در آسمان بالای سرشان منعکس می‌گردد. این مسئله موجب تعادل در ترکیب‌بندی می‌شود، به گونه‌ای که یک چرخش رنگی از پایین به بالا خلق می‌شود و دیگری از بالا به پایین. نوعی یین-یانگ انتزاعی است که زنجیره‌اش تنها با سبز تیره‌تری از هم می‌گسلَد که در سمت راست پایین بوم به چشم می‌خورد.

به نظر می‌رسد چرچ که مدت‌ها با آب مرکب کار کرده بود، در این نقاشی هم برای بازی با رنگ‌ها وقت زیادی گذاشته است. این تابلو نمونه‌ای است برجسته از تلفیق ترکیب‌بندی حساب شده‌ی نقاش- که در آثار دیگری همچون زن و درنا (1892) هم مشهود است- و پالت رنگیِ پر مایه. برای مشاهده‌ی آثار بیشتر چرچ، چه به عنوان گراوورساز و چه نقاش، نگاهی به مقاله‌ی فردریک استوارت چرچ: نقاش هارمونی در مجله‌ی دیلی‌آرت بینداز!