Eugène Delacroix
اوژن دلاکروا یکی از نقاش های برجسته فرانسوی بود اما آخرین نمایشگاه کامل از آثار وی در پاریس به سال ۱۹۶۳ و یکصدمین سالگرد درگذشت وی برمی گردد. با همکاری موزه هنر متروپولیتن در نیویورک، لوور یک نمایشگاه تاریخی با حضور حدود ۱۸۰ اثر - عمدتا نقاشی - جهت ادای احترام به یک عمر زندگی هنری او برگزار می کند. این نمایشگاه در ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۸ به پایان می رسد و یکی از مهمترین نمایش های امسال است!
"هیچ بومی نمی تواند بهتر از این آینده یک نقاش بزرگ را نشان دهد." دلاکروا هنوز در اوایل بیست سالگی بود و تیرس با این جمله در سال ۱۸۲۲ اولین کاری را که او به سالن ارسال کرد توصیف نمود. با استفاده از موضوعات بدیع الهام گرفته از جهنم دانته، برداشت غم انگیز و ترکیبات عمیقاً دراماتیک و همچنین اشاره به میکل آنژ و روبنس، این هنرمند نقاشی را به مسیر جدیدی سوق داد که در آینده به عنوان سبک رمانتیک شناخته شد.
دوره نقاشان کلاسیک که از هنر یونان و روم تقلید می کردند به پایان رسیده بود: آنها دیگر جایی در سلایق فعلی نداشتند. ایده اصلی قایق دانته این است که نابغه‌های بزرگی از سرزمین های دیگر آثار تألیفی را به وجود آورده اند که کاملاً متفاوت از ایده فرانسوی ها است. خواندن آنها ذهن را از طریق آشنایی با موضوعات جدید تحریک و تخیل را جسور می کند. هرچند با وجود این نگرش بدیع، در واقع نقاشی دلاکروا منتقدان خود را نیز دارد: "یک رنگرزی ناشیانه" نحوه توصیف دلکلوز، شاگرد دیوید بود. دلاکروا طبق نوشته های خیال انگیز شاعر ایتالیایی به نقاشی پرداخت تا اثری قدرتمند و متعلق به مکتب رمانتیسیسم خلق کند.
موضوع اثر گرچه از سنت اساطیری الهام گرفته شده است، اما موضوع اثر، دانته آلیگیری، شاعر ایتالیایی است. در كمدی الهی دانته بازديد شاعرانه خود از دوزخ همراه با راهنمايی ویرژیل را بازگو می كند. کمدی الهی به سه قسمت دوزخ، برزخ و بهشت تقسیم شده است. سفر دانته همراه با شاعر رومی از دوزخ آغاز می شود و با عبور موفق از ۹ حلقه متوالی با بئاتریس کسی که راهنمای او در بهشت خواهد بود دیدار می کند. در این صحنه ، دانته و ویرژیل با هدایت فلجیاس از دریاچه اطراف شهر جهنمی دیس عبور می کنند. ارواح نفرین شده غوطه ور در آب در تلاش برای فرار از سرنوشت خود، روی قایق آویزان می شوند.