قایقرانان سرخوش

یک صحنه شاد و جذاب از هشت مرد در قایقی مملو از کالاهایی مانند پوستین و پتو در حالی که از رودخانه به سمت بندر روان هستند و با گذر از ایستگاه های مختلف تجاری، در حال لذت از این سفر آبی خود هستند. سفرشان رو به پایان است و مردان در حال جشن و پایکوبی، عده‌ای با موسیقی و رقص شادمان هستند، در حالی که دیگران روی عرشه استراحت می کنند. جورج کالب بینگهام، هنرمند آمریکایی قرن نوزدهم، متخصص خلق صحنه هایی اینچنین از زندگی روزمره در کنار رودخانه ها بود.

بینگهام که در درجه اول یک هنرمند خودآموخته بود و به عنوان یک نقاش پرتره آغاز به کار کرد و تا پایان فعالیت خود نزدیک به ۵۰۰ پرتره را اجرا کرد. شهرت وی بیشتر به خاطر ثبت صحنه های دست اول از زندگی مرزنشینان آمریکایی بوده که از تجربیات زندگی شخصی وی است. او که در میزوری بزرگ شده بود، تمام عمر خود را در آنجا زندگی کرد، به استثناء سه سال که در دوسلدورف اقامت گزید و برای یک انجمن مربوط به هنرمندان آمریکایی کار کرد. سرحدات غربی آمریکا مواد کافی برای آثار او را فراهم می کرد: قایق‌های بزرگ، تجار پوستین و دام، و بومیان آمریکا. "قایقرانان سرخوش" به یکی از مشهورترین نقاشی های او تبدیل شد. این اثر به اتحادیه هنر آمریكا، یك سازمان غیرانتفاعی كه هنر ملی را ترویج می كرد، فروخته شد و در یك مسابقه سالانه در سال ۱۸۴۶ به یكی از اعضای آن اعطا شد. در سال بعد، ۱۰ هزار نسخه تکثیر شده در بین اعضای سازمان منتشر و پخش شد. این نقاشی بسیار محبوب شد و نه تنها توانست جذابیت غرب وحشی را به تصویر بکشد بلکه نمایشگر روزگار مردم درگیر کار و تلاش روزمره بود.

این هنرمند معروف اهل میزوری، بینگهام علاقه زیادی به روند دموکراتیک آمریکا داشت و در طول زندگی هنری خود، مجموعه‌ای از نقاشی‌های با محوریت مبارزات انتخاباتی و انتخابات خلق کرد. او نه تنها دیدگاه های سیاسی خود را در هنر به تصویر می کشید، بلکه در سیاست میزوری نیز فعال بود و چندین سمت انتخابی و انتصابی را در اختیار داشت.