این تابلو صحنهای از نمایشنامۀ منظوم مانفرد، اثر شاعر بریتانیایی لرد بایرون (۱۸۲۴-۱۷۸۸) است که توسط توماس کول، نقاش و منظرهپرداز آمریکایی به تصویر کشیده شده است. "مانفرد" یک نمایشنامهٔ منظوم درباره مردی به همین نام است که با فراخواندن ارواح ماوراءالطبیعه تلاش میکند تا به کمک آنها بتواند غم ها و گناهان گذشته خود را فراموش کند. این داستان در دامنه های رشته کوههای آلپ سوئیس میگذرد و این موقعیت مکانی برای یک نقاش منظرهپرداز مانند کول، بسیار ارزنده است.
در این صحنه، کول لحظهی ظهور "روح مکان" را به ما نشان میدهد. او یکی از ارواح کوهستان آلپ است و مانفرد برای دریافت کمک او را فرا خوانده است. او در سمت راست نقاشی و با رنگین کمانی در بالای سرش قابل مشاهده است. بقیه نقاشی پر از صخره های تاریک و یک آبشار است که از سمت چپ به پایین میریزد.
بایرون و کول هر دو بخشی از جنبش هنری رمانتیسیسم بودند، سبکی ادبی و هنری در قرن نوزدهم که زیبایی، رمز و راز و انواع احساسات عمیق را در بر می گرفت و طبیعت همواره یکی از منابع مورد علاقه و توجه هنرمندان سبک رمانتیسیسم بود. بنابراین جای تعجب نیست که دامنه های چشمگیر رشته کوه های آلپ سوئیس، به جای شخصیت اصلی نمایشنامه "مانفرد" یا حتی "روح مکان" در نقطهی مرکزی صحنه قرار داشته باشند.
پینوشت: مناظر کوهستانی نفسگیرتری را میتوانید در میان نقاشی های کاسپار داوید فریدریش و فردیناند هودلر مشاهده کنید.