فیل

ایتو جاکوچو نقاش ژاپنی اواسط دوره‌ی اِدو بود، زمانی که ژاپن درهایش را بر روی دنیای بیرون بسته بود. بسیاری از نقاشی‌هایش وابسته به مضامین سنتی ژاپن است، به ویژه مرغ و دیگر پرندگان. اما در این اثر نمونه‌ی دیگری را داریم! 

فیلی که از رو به رو نقاشی شده است، تمام صفحه را پر می کند. این ترکیب‌بندی درشتی است که با سطح بلند و باریک تناقضی شگفت‌انگیز و غیرمنتظره ایجاد می‌کند. روش پرکردن پس‌زمینه با جوهر در جلوه‌دادن به فیل، بدون افزودن رنگ، روش موثری است؛ گمان می‌رود که اسباب تکو-هنگا «چاپ مدادسایی» در این نقاشی دستی به کار برده شده است. ممکن است این سبک ساده به نظر برسد اما جزئیات و استفاده از نور و جوهر تیره در نقاشی قابل‌توجه است. نکاتی مانند نمایش پشت فیل با سه خط منحنی، انتزاعی (آبستره) و خیره‌کننده است. 

از مهر و امضا نقاشی متوجه می‌شویم که این اثر در کارگاه هنری جاکوچو در نیمه‌ی دوم قرن هجدهم خلق شده است. در سال ۱۷۲۸، فیلی واقعی به دستور توکوگاوا یوشیمونه، هشتمین شوگون (سپهسالار) به ژاپن برده شد. گفته می‌شود که در سال بعد، فیل را پیاده از ناگاساکی به ادو بردند. ممکن است که جاکوچوی ۱۴ ساله خودش فیل را در کیوتو دیده باشد. در این اثر، خاطره‌ی این فیل، همانطور که آن را دیده بوده، نقاشی شده است، آنقدر تاثیرگذار کشیده شده که به نظر فیل از گاسنشی (نوعی کاغذ که برای نقاشی‌های جوهری و خوشنویسی استفاده می‌شود) واحد تاتامی بیرون زده است. 

روز جهانی فیل مبارک!

پ.ن. اینجا فیل دیگری است، این بار در کلیسا (و دیگر داستان‌های عجیب و غریب از ونیز).