ژان-آگوست-دومینیک اینگرِس نقاشی فرانسوی و پیرو سبک نئوکلاسیک است که در چنین روزی در سال ۱۷۸۰ به دنیا آمد و یکی از برترین هنرمندان موردعلاقهترین من. به همین مناسبت کار امروز یکی از برجستهترین نقاشیهای او و هنر رُنسانس میباشد.
این کار در حدود سال ۱۸۲۰ آغاز شد ولی تنها در ۱۸۵۶ به پایان رسید. بدن برهنهی ایستاده در تصویر به صورت عمودی وارد عکس شده و گویی روی طاقچهای ایستاده. طرز ایستادن مدل به این کار شمایل مجسمهای مرمری را میدهد. این تشابه البته اتفاقی نیست و نمایانگر اهمیت مجسمههای باستانی در جنبش نئوکلاسیک به رهبری اینگرِس است.
منتقدین معاصر تحت تاثیر میل نقاش برای خلق زیبایی ایدهآل و در عین حال واقعی بودند. رنگها کمتر براق بوده و در پستی و بلندی بدن مدل بیشتر به بنفش مایل هستند که الهام بخش پوست و گوشت میباشند. اگرچه اینگرِس در مورد اهمیت استفاده از خطوط به آموزههای کلاسیک دوید پابند بود، اما او از آن هم فراتر رفت و راه زا برای هنرمندانی مانند پیکاسو و دِگاس باز کرد.
اینجا میتونید کار دیگهای از اینگرِس رو ببینید. 3>