سگ

نقاشی سگ فرانسیسکو گویا توسط آنتونیو سائورا به عنوان «زیباترین تصویر جهان» توصیف شده است. این نقاشی در سال‌های پایانی زندگی او و روزهایی که آمیخته با یأس روحی و جسمی بود، مستقیما روی دیوار خانه‌ی این هنرمند نقاشی شده است. 

این نقاشی سر سگی را نشان می‌دهد که پوزه‌اش را به سمت بالا گرفته، گوش‌هایش به عقب متمایل شده و با چشمان گشاده به آسمان نگاه می‌کند. این نقاشی را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد: یکی توده‌ی تاریکی که تمامی بدن سگ را پوشانده و احتمالا خاک یا شن است و در بخش دوم، آسمانی وسیع را می‌بینیم که تنهایی سگ را بازنمایی می‌کند و توسط توده‌ی بزرگ سیاه رنگی بر آن تاکید شده. این توده‌ی سیاه رنگ شاید بقایای نقاشی قدیمی‌تر باشد که پیش از این روی دیوار بوده است. 

معنای واقعی این نقاشی هرگز مشخص نخواهد شد. هیچ نوشته‌ای درباره آن یافت نشد و هیچ‌وقت هم از آن صحبتی به میان نیامد. بنابراین این فرض کاملا منطقی به نظر می‌رسد که گویا هرگز قصد نداشته درباره‌ی این نقاشی با کسی صحبت کند. سگی که در حال دفن شدن است نشان‌دهنده‌ی احساس زندانی بودن، پیری و تنهایی، درد فیزیکی و روحی است که هنرمند با آن‌ها درگیر بوده. با رسیدن روزهای آخر عمرش، فقط منتظر شفاعت الهی بود که هرگز اتفاق نیفتاد و این حس ناامیدی کاملا ملموس است. 

نقاشی سگ متعلق به مجموعه‌ی نقاشی‌های سیاه است که سرشار از احساس هستند. این مجموعه در موزه دل پرادو مادرید به نمایش گذاشته شده است.

پ.ن: در اینجا بخوانید که چرا فرانسیسکو گویا نخستین نقاش مدرنیست است.