زنی که چارقد قرمز پوشیده، کامیله دونسیوکس، همسر و الههی کلود مونه است. این دو یکدیگر را در اواخر زمستان یا اوایل بهار ۱۸۶۴_۱۸۶۵ ملاقات کردند. بدبختانه، اطلاعات زیادی از اوایل آشنایی آنها و خانوادهی دونسیوکس زمانی که مونه مکاتبات و خاطراتشان را پس از مرگ او در سال ۱۸۷۹ به علت اصرار زن دومش آلیس هوسچده خراب کرد، از بین رفتند. چیزی که معلوم است این است که دونسوکس هنگامی که نوجوان بود آغاز به کار کرد و مونه در آن زمان نقاش جوانی بود که به تازگی به استعداد خود پی برده بود
مونه در این جا به سختی چهرهی کامیله را ترسیم کرده: چشمها و دهانش را با ضربات قلمو پنهان کرده. انگار که در لحظه غافلگیر شده است. آیا او در حال آمدن است یا رفتن؟
اثر امروز را با تشکر از موزهی هنر کلولند ارائه میدهیم
پی نوشت: این پرترهی دیگری از کامیله است که به آرامی در زیر طاقچهای از یاس بنفش در هنگام بهار نشسته است