موگه

ولادیسلاو پودکوینسکی بین سال‌های ۱۸۹۱ تا ۱۸۹۳ در کنار نقاشی از مناظر به بدن برهنه نیز علاقه‌مند شد که در میان این نقاشی‌ها اثری از یک دختر جوان بود که موگه‌ای را در برایر چهره‌ی خود نگه داشته بود. ژست او یادآور برهنه‌های قدیمی و آکادمیک بود؛ راه‌حل‌های معمول در اینجا به کار گرفته شده. هنرمند بدن زنی را مدل قرار داده و با سیاه قلم و رنگ‌کار کرده. تنالیته بر اساس رنگ‌های مکمل و البته برتری رنگ سبز در سایه‌هاست، سفید سایه‌ای از آبی دارد، قهوه‌ای نیز با زرد است، به این روش نقاشی با تجارب امپرسیونیست‌هاست. برخلاف اینکه رمان موگه از طرف نقادان هنری و عموم مرد به رسمیت شناخته شد، می‌توان گفت این اثر مخصوصا نقاشی شد تا نظر همگان را جلب کند. بر اساس شخصیت قدیمی آشکار است که حتی پیش پا افتادگی منظره مانند خود مدل در حال نشان دادن زیبایی‌های یک روز هستند. اینکه نقاشی وابسته به کتاب است و همچنین نام ادبی اثر نظر بینندگان را به شخصیت برهنه جلب می‌کند. درنتیجه این برهنه‌ی شهوانی توجه بیشتری به دست آورد تا اکستاری

این نقاشی در مجموعه‌ی موزه‌ی ملی کراکو است

پی نوشت: اینجا یک نقاشی زیبای دیگر از این مجموعه‌ی موزه است_ زنی که موهایش را شانه می‌زند از ولادیسلاو پودکونیسکی

رفقا، ما هنوز برنامه داریم ورژن ترکی دیلی آرت را تا دسامبر راه بیاندازیم_ اما به کمک اضافی در ترجمه احتیاج داریم_ اگر دوست دارید که داوطلب بشوید لطفا در اینجا با من تماس بگیرید