این نقاشی بیشتر شبیه کار اولیه‌ی بئاتا بئاتریکس از روسیته است که آن را هم در دیلی آرت ارائه دادیم( لطفا آرشیو ما را چک کنید!) می‌توان آنرا به عنوان یادبودی از عشق قدیمی در نظر بگیریم. در این جا آن عشق، جین موریس( همسر ویلیام موریس) بود که با او در سال‌های ۱۸۷۰ رابطه‌ای داشت
منموسینه، خدای حافظه و مادر موسس است. یک سمبل نیش‌دار از اینکه رابطه او با جین موریس چقدر جدی بوده. در واقع آن را ریکوردانزا نیز می‌نامند، کلمه‌ای ایتالیایی و قدیمی به معنای به خاطر آوردن
عنوان جدید به صورت خیلی محو در بالای سمت چپ است که با نقاشی پوشیده شده. همیشه در کارهای دوباره‌ی روسیته یک نوشته‌ی خطی روی قاب است و مارا به تصویر هدایت می‌کند
یک هزار نسخه در جام بالدار وجود روشن می‌شوند
ای خاطرات، آتشین پرواز کنید تا به خواسته برسید
هفته‌ی خوبی داشته باشید