ژروم قدیس [به یونانی: هیرونیموس] که با هِرونیموس بوش هم نام است، در کارهای او جایگاه ویژهای دارد و در مناسبتهای زیادی در کارهای او آمده است. ژروم قدیس نقش قهرمان را برای این هنرمند داشت؛ هم به عنوان دانشمند و هم به عنوان الگوی اخلاقی و فداکاری. ژروم قدیس در قرن چهارم میلادی زندگی میکرد و به عنوان یکی از بنیانگذاران کلیسا در روم شناخته شده است. در سن ۳۸ سالگی او زندگی مرفه در رُم را کنار گذاشت و به فلسطین رفت تا زندگی زاهدانهای را از سر بگیرد. در این تابلو قدیس نیمه برهنه غرق در راز و نیاز و در میان گیاهان و شاخ و برگ درختان غریب ظاهر شده است. در اینجا شهرت به خصوص او، شیر، به صورت حیوان خانگی کوچکی به تصویر آمده. بر اساس افسانهها، ژروم خاری را از پنجهی زخمی یک شیر در میآورد که پس از آن شیر سپاسگذار او میشود و به دوستی او در میآید. حیوانهای بسیار دیگری نیز در این دنیای شگفتانگیز جای گرفتهاند.
در سالهای ۲۰۱۶-۲۰۱۵ این کار به طور کامل بازسازی شد و مورد تحقیق علمی قرار گرفت. سبک و شیوهی کار، مواد استفاده شده برای زیرپوشش و رد پای خلاقانه همه دانشمندان را بر آن داشته تا این کار را جزو یکی از کارهای اساسی بوش معرفی کنند. او این تابلو را به تنهایی و بدون کمک دستیاران خود نقاشی کرد. چارچوب اصلی این کار اما گم شد و سپس پانل برشهای کوچکی در بالا و پایین خورد. بررسیهای درختگاهشماری نشانگر پایان این کار بین ۱۴۸۵ و ۱۴۹۵ م. هستند.
کار امروز به لطف موزهی هنرهای عالی جِنت خدمت شما تقدیم میشود!
پ. ن اینجا میتونید جغدهای عجیبغریب بوش را ببینید! ❤️