این منظرهی شاعرانه و مهیج شاید نخستین نقاشی از دورهی کمال زود هنگام هنری اوساوا تانر باشد؛ این اثر احتمالا کمی پس از فارغ التحصیل شدن وی از دانشگاه هنرهای زیبای پنسیلوانیا و دانشگاه ملی دیزاینِ نیویورک به نمایش گذاشته شد.
اثر تپههای شنی با حرکت شگفت آور باد ساحلی در مجاورت تپهزاری فراخ جلوهگر شده است. نکته قابل توجه این است که، هنرمند برای نمایش دقیق بافت شنزار از ترکیب رنگ دانهها با دانههای شن بهره جسته است. چشم انداز از نگاه پرسه زنی است که تنها بر کرانهی به دور از هیاهو در حال قدم زدن به سوی دریاست.
دریا در نگاهی اجمالی غرقِ آرامش است، تلاطمهای آرام امواج در ساحل میشکند و اقیانوس نقرهای در زیر آسمانی غروبین هویداست. این تپهزار مقلد سیرِ ابدیِ اقیانوس است. تانر بوتهها را با انبوهی از چمنهای کرانه که در دست باد به شکلی آهنگین در حرکت بودند آراست تا برای همیشه ثبت شوند. سایههای خاکستریِ مایل به سبز که تصویر را تقسیم کردهاند، به نظر میرسد درواقع پژواک حرکت نامحسوس باد هستند.
خورشید (در سمت راست و در خارج از تصویر قرار دارد: ما در حال تماشای نمای شرق هستیم.) با درخششی گلگون بر پهنهی آسمان میتابد و ماه در حال طلوع از میان تاریکیِ غروب است.
پ.ن: دربارهی هنری اوساوا تانر هنرمند پیشگام آفریقایی-آمریکایی تبار در اینجا بیشتر بخوانید.