Henri-Edmond Cross
در آوریل 1893 میلادی، هنری-ادموند کراس که در جنوب فرانسه زندگی می کرد، نامه ای از دوست خود پل سیگناک، نقاش مشهور نئو امپرسیونیست، دریافت کرد: "از آنجا که ما این سرزمین آفتابی را می شناسیم و دوستش داریم، چرا هر دو یک یادبود از آن به جا نگذاریم؟" برای سیگناک، این اثر یادبود زمان هارمونی نام گرفت که در سالن شهر مونترویل فرانسه آویزان بود، برای ادموند کراس آن یادبود هوای غروب بود.
کراس برای نقاشی خود اواخر بعدازظهر را انتخاب کرد که گرما و نور در حال فروکش کردن بود. کلیت کار او بیانگر فراوانی این ساعت از روز است: رنگهای نرم آفتاب در حال غروب، تعادل هماهنگ خطوط افقی و عمودی، و شخصیت های ترسیم شده با حالتی که گویی در زمان معلق اند.
اگرچه نقاش به تکنیک نقاشی نقطه نقطه ی نئو امپرسیونیسم وفادار ماند، اما باید آن را با ترکیب بندی عظیم خود هماهنگ میکرد. وی از قلموهای بزرگ مستطیلی استفاده کرد که با ایجاد اثر موزائیکی یا تکه تکه، جذابیت نقاشی را تقویت می کند. کراس نقاشی را قبل از دادن آن به سیگناک در سومین نمایشگاه گروه نئو امپرسیونیست و انجمن هنرمندان مستقل در سال 1894 میلادی به نمایش گذاشت.
فردا میبینیمتون!
پی نوشت: نقاش های معروف زیادی در جنوب فرانسه زندگی و کار کردند. در میان آنها، وینسنت ون گوک هم از مناظر و هم مردم آن منطقه زیبا الهام گرفته بود. یک پرتره ی خارق العاده ون گوک از ژوزف رولین رو در اینجا ببینین.