نیمرخ زن، قبل از گل‌های آفتابگردان‌ ون‌گوگ

ایساک اسرائیلز شیفتهٔ استفادهٔ ونسان ون‌گوگ از رنگ بود. او بین سال‌های ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰ دو نقاشی از یوهانا ون گوگ-بونگر، زن برادر ون‌گوگ، گرفت: «گل‌های آفتابگردان» و «خانه‌ای در آرلز». این دو نقاشی نقش مهمی در تعدادی از نقاشی‌های خود او دارند. اسرائیلز در پنج‌تا از نقاشی‌های مشهور خود، از گل‌های آفتابگردان در پس‌زمینهٔ پرتره‌ها یا مدل‌های برهنه‌اش استفاده کرده‌است. این نقاشی یکی از آن‌هاست. او گل‌های آفتابگردان را جزء به جزء نقاشی نکرد، بلکه جلوه‌ای به آن داد که با نقاشی‌اش جور شود. او گل‌های پژمرده را در سمت چپ گذاشته است. گل‌ها دکوری روشن و گرم و رنگارنگ را ایجاد می‌کنند. در واقع، اسرائیلز فقط اینجا از رنگ‌های ون‌گوگ استفاده می‌کند؛ وگرنه فیگور زن را تقریبا تک‌فام کشیده است.

ایساک اسرائیلز عاشق زنان زیبا بود. نقاشی‌های او تصویرگر زنان با اعتماد به‌نفسی است که بدون هیچ شرمندگی‌ای به زنانگی و زیبایی خود افتخار می‌کنند. او دوست داشت در خانهٔ مد آمستردام که هیرش  نام داشت، طرح اسکچ بزند و با مدل‌هایی که آن‌جا کار می‌کردند طرح دوستی بریزد. تعدادی از آن‌ها همچنین مدل نقاشی‌هایش شدند. به احتمال زیاد زن جوانی که در اینجا نقاشی شده، با حالت زیبا و ظاهر با اعتماد به‌نفسش، یکی از مدل‌های هیرش بوده است.

این نقاشی یکی از آثار به نمایش درآمده در نمایشگاه ون‌گوگ و گل‌های آفتابگردان است که در موزهٔ ون‌گوگ به نمایش در‌آمده. این نمایشگاه از ۲۱ ژوئن تا اول سپتامبر ۲۰۱۹ برگزار می‌شود. اگر در آمستردام هستید از دستش ندهید!